μετά την αφθονία

διεφθαρμένη η μεταμφίεση σου απόψε
οι θεοί ιδρώνουν αδιαφορούν
βρίσκεις τον δρόμο ακολουθώντας
τις κραυγές και τους λεκέδες

γέροι σε προσπερνούν και προπορεύονται
οι καλές διαθέσεις απαγορεύονται
οι προφήτες μιλάνε για το χθες
εσύ θα μιλήσεις θες, δεν θες

με τα λιγότερα κέρδη από την απάτη
πάνω σου / την πληρώνεις πιο ακριβά
απ΄ όλους / θυμώνεις και αναρωτιέσαι
΄΄το καριολίκι δεν κρύβεται / επιδοτείται
και απλώνεται''.

το τελευταίο τσιγάρο πάντα να χαρίζεις
την πρώτη γουλιά γερά να τραβάς
τα δαιμόνια όμορφα φοβίζεις
φιλιά με τέχνη δικτάτορα ζητάς.

. . . μα όταν καίγονται οι υπόλοιποι
παραπονιέμαι για την ζέστη
γυρίζω την ρουλέτα
δαγκώνω την περόνη
τα φώτα σβήνουν
η ψυχή καυλώνει
και σκαλώνει
στα πνευμόνια

βήχω

αέρας μολυσμένος
οι λέξεις
τελικά