Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Στα 4



1.

Angela

ακούγονται φάλτσες Σειρήνες ασθενοφόρων
και όχι οι Αρχαίες με τα τεράστια βυζιά που
έσερναν καράβια και ναύτες στα βράχια

μια συναυλία
σαν
βασίλειο
χωρίς βασιλιά

το κοινό
αντακλάει
αίσθημα
μαζί
με τον ιδρώτα

πρίμα μπαλαρίνα
λέρωνει
τα τούλια της
σε αγάπες
υστερικές
σε στιγμές
ακατάλληλες
για εμπόρους



κρατούσα ένα βιβλίο μαύρο σαν το δέρμα σου
δώρο στους ανθρώπους και με τα ρέστα σου
θα έβγαζα και αυτό το βράδυ.

2.

19

στο λεωφορείο
είχαν βρεί
όλοι μια θέση

στεκόμουν
όρθιος
σαν να περίμενα
κάποιος
να με φωτογραφήσει

θα ζήλευα
το βόλεμα τους
αν οι καρέκλες
δεν ήταν ηλεκτρικές
και οι καρδιές τους
ήρεμες μετά από δαγκωματιές
και λόγια.

3.

musica

το πληκτρολόγιο
σαν πιάνο
ασπρόμαυρα
τα πλήκτρα
σκαλίτσα
να κατρακυλάνε
να ανεβαίνουν

οι διαθέσεις.

ο ουρανός
όταν σκοτεινιάζει
μαζί μου
φαίνεται πως είναι.

4.


χρυσωμένα
προστυχόλογα


- έπιασα πάτο
προσπάθησα
να σηκωθώ
μα το σώμα
με παράτησε
να γκρινιάζω
μόνος
να μετράω
τα καπάκια
να μασάω
ό,τι βρίσκω
για να σκοτώνω
ίσα ίσα
την ώρα μου

- έπιασες πάτο
αλλά δεν
ήταν ο δικός μου,
γλύκα.


Δεν υπάρχουν σχόλια: