πως μαραζώνει η ψυχή
όταν χύσεις το κρασί
πάνω σε ακριβά
καθαρά ρούχα

σέρνεσαι στο κρεβάτι
ξαπλώνεις σαν άρρωστη
περιμένεις φροντίδες

κυλάς
κουλουριάζεσαι
στο κεφάλι μου

χρήσιμη όσο το καπέλο
μετά από επίσκεψη
στον γιατρό
με την γκιλοτίνα

ψιθυρίζεις
έχω το αντικλείδι
για κάθε ΄΄δεν΄΄ σου
χαχαχαχα. . .
δεν είναι όνειρο αν ήταν,
θα ήμασταν
κάπου αλλού και όχι μαζί.