ενώ κοιμάσαι...

ο παλιάτσος κοιτάει αυτούς που χορεύουν,εκείνος που δεν χόρεψε ποτέ και σκέφτεται : θα σας κρεμάσω στον πολυέλαιο και γύρω γύρω θα σας γυρνώ,σε τροχιά γύρω από την δυστυχία μου.

η νύφη ξαπλωμένη μέσα στο νυφικό της αναρωτιέται γιατί ο γάμος της δεν ήταν όπως στις ταινίες - ο γαμπρός τρεκλίζοντας ψάχνει κάπου να ξαπλώσει μέσα στο νυφικό

ο νεκρός βρήκε την ησυχία του.

η άπιστη κοπέλα δεν έχει πια που να τριφτεί, γελάει σε αγνώστους, παρακαλεί για σημασία. ζητάει τσιγάρο και προσφέρει φωτιά, το φεγγάρι φέρνει λίγο στον κώλο της και εκείνη περιμένει ένα μελλοθάνατο φιλόδοξο αστροναύτη.

ο ποιητής χαζεύει σελίδες λευκές και περιμένει να τις λερώσει - λεκέδες που ίσως που κάνουν την Λογοτεχνία να βήξει.

( έχω καπνίσει 122 τσιγάρα....έστησα μια διμοιρία άδειες μπύρες σε παράταξη....ενώ εσύ κοιμάσαι. κουρασμένη. βάρβαροι και αυτοί που σ΄ λατρεύουν σε κούρασαν σήμερα....κοιμάσαι....ομορφιά..χωρίς ''μου'').