Γράμμα στην Γκιουλμπαχάρ 2

ακονίζοντας τα ξυράφια
στο φεγγάρι

σκίζοντας τα διακριτικά της ζωής

μια σερβιτόρα μετεμψύχωση του Στάλιν και με φωνή Βαμβακάρη.
μετά 7 μισή ευρώ σε εικοσάλεπτα να κουδουνίζουν στην τσέπη.

το βράδυ η Μαρία, μετά από 3 χρόνια στην Ναυαρίνου να παίζει κιθάρα ( δικά της τραγούδια ;;; ) και να μην με θυμάται, τότε που την είδα στην συναυλία του Αγγελάκα που αναβλήθηκε - τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα, αλλα η συναυλία αναβάλλεται - μαζί με την φίλη της. ωραίες στιγμές σύντροφε Βλαδίμηρε - τον Μαγιακόφσκι εννοώ, όχι τον Βαλσαμωμένο.

Να κόπαζε η ειρωνεία, ωραία θα ΄ταν. Να το βούλωνα και να πήγαινα να μαζεύω ελιές ή σταφύλια. Ακίνδυνος μέσα στα λιβάδια. Να χαιρετούσα ανθρώπους που δεν θα ήξερα αν με σημάδευαν ή με πιστεύουν.

Χώρις Καρυωτάκη,Χωρίς Καρούζο - μόνο να χαζεύουμε από ΄δω και από κει, και που και που να ανάβουμε και καμιά φωτιά.

υ.σ. να αχρηστέψουμε τα ρολόγια, όχι να τα σπάσουμε - να στερήσουμε το νόημα τους. το τικ - τακ μόνο του δεν ενοχλεί.

υ.σ. 2 η Ζυστίν ; κάπου μεταξύ Πράγας και Πάργας.θα επανέλθει μετά την Πρωτοχρονιά.