Γράμμα στην Ζυστίν 5

όλα βολεύτηκαν Ζυστίν,όλα όλα όλα........

----

κρεβάτια ξέστρωτα και κάτω απο τα σεντόνια χαμόγελα,ζωή,ζωή,ζωή,ζωή κάτω απο σεντόνια και όχι κάτω απο το χώμα ηλίθιε,ηλίθιε....


έμεινα κρατώντας ένα κερί αναμμένο και ένα μπουκάλι που είχα εκεί όλες τις προσευχές μου...


μην περιμένεις τίποτα,προχώρα άκαρδε,νομίζεις ότι είσαι και μόνος,χα


όχι δεν δίστασα ποτέ,ήξερα ποιος ήμουν και τι ήθελα,ακόμα και τα λάθη μου ήμουν εγώ.


Μοναξιά ηλίθιε είναι όταν δεν σε σκέφτεται κανείς,όχι όταν έχετε καιρό να μιλήσετε...


τα πρόσωπα που αγαπώ χάνονται κοντά σε ένα φως που δεν καίει


Πάψε πια υποκριτή,όλοι θέλεις να σε προσέχουν,αηδία κατάντησες αν παλιότερα ήσουν κάτι καλύτερο


Εξακολουθώ όμως,προχωράω αργά και σταθερά,περιμένω να νυχτώσει,να μείνουν όσα φώτα αξίζουν και μπορούν να μου φωτίσουν το δρόμο,επιστροφή πόσο με συγκινεί αυτή η λέξη. πάντα μου άρεσε να επιστρέφω οπουδήποτε. στους ανθρώπους και σε σπίτια. σε ανθρώπους και σ' εσένα......