τριπίθαμο

- Τι ωραίος που είναι ο ουρανός....
- Συγκριτικά με ο,τι βλέπεις τριγύρω εδώ κάτω, σκίζει ο άτιμος. 
Κοιτάς ψηλά, πας εκεί που κοιτάς... Τι γίνεται όμως όταν σε κοιτάνε από ψηλά;

Καφέδες το πρωί στο τραπεζάκι της κουζίνας,
από κάπου νιώθεις να χάνεις την ζωντάνια σου
αλλά τίποτα δεν στάζει να λερώσει. Ανάβουμε το καντήλι και με όσο λάδι περισσεύει λαδώνουμε τους μεντεσέδες και τις γλώσσες από τις κλειδαριές. Σήμερα έπεσε πολύ κάτω στο πάτωμα και κάναμε πατινάζ μέχρι που έκανα ένα καλλιτεχνικό γκελ στο τοίχο και έσκασα με την πλάτη κάτω. Έτσι  πήραμε την απόφαση να καθαρίσουμε. Το ξεκαθάρισμα θα γίνει αργότερα.


Αλκοόλ και συνοικέσια και διαβάσεις, όλοι κάπου θα συναντηθούμε, υπομονή - ο πατέρας έχει στο στομάχι μια πληγή, εγώ μια παλιότερη στα έντερα και πάνω της το όνομα σου, υπογραφή, ο παππούς ο Κ. επαναλαμβάνει και επαναλαμβάνω όμως βγάζουμε άκρη και συμπεράσματα, όχι, το έργο το είδαμε πολλές φορές γιατί παίξαμε πολλές φορές σε αυτό, πάνω από τρεις φορές κάτι στραβό ή στραβωμένο  που επαναλαμβάνεται δεν είναι λάθος - είναι εξέλιξη και Ιστορία μπαλωμένη με κουτσομπολιά, ανθρώπινα δικαιώματα που τα ζώα δεν έχουν και απόψεις που σταδιακά γίνονται γεγονότα, ο χρόνος τα τακτοποιεί όλα και εμείς τα ξεσκονίζουμε και αλλάζουμε την διακόσμηση, ο καθένας και η διακόσμηση του,  πατσαβούρια που κάνουν την δουλειά τους, κατηγορία καμιά...