σημείωση στον Ν.Β.

΄΄να μην γίνουμε επίσημοι και ας μας κάνουν αξέχαστους στο ξύλο. . . μα τι θα πούμε; δεν θα πούμε. .  θα δείξουμε και ό,τι κοιτάει ο καθένας δικαίωμα του. . .  μετά ό,τι πει και είναι βαρύ να πέσει πάνω στο πόδι του και να χορεύει με το άλλο από τον πόνο. . . αν το πει και πετάξει, όποιοι προλάβουν ας πιαστούν - μπορεί να το τσακίσουν και να τσακιστούν μαζί του - το ΄΄μαζί του΄΄ όχι τόσο από αλληλεγγύη αλλά για λόγους σωματικούς και λίγα κλινκ κλινκ κλινκ. . . μπορεί και να τους πάει μια γύρα. . . χωρίς εισιτήριο... τουλάχιστον μέχρι την επιστροφή. . . γιατί τι είναι η ανάσταση πέρα από ένα υπερεκτιμημένο aller-retour; τα να θαύματα τα χρεώνονται όσοι δεν επιστρέφουν να πούνε - ίσως με χιούμορ ή με μυθολογία γδαρμένη να πάρει το τομάρι ο σεβαστός καθένας το τομάρι να σκεπαστεί ή να το βάλει στην κορφή ενός λάβαρου ή ενός καβλιού και να πορευτεί... θαύμα λένε και σκέφτομαι θαμμένους κόπους ή κάποια ευτυχία που χωρίς κέρδος ενοχλεί...''