Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

μάρκα


- Θυμάσαι;
- Όχι, πεινάω.
- Και εγώ.


Ο άντρας σου και ο χρόνος σου έληξαν οι μπελάδες φρέσκοι από ένα χωριό γεμάτο όλμους και πέτρινα κάδρα ενώ καίγεται η αγορά και θέλεις δώρο ένα τσούρμο που να καυλώνει με ημερομηνίες και ονόματα βουτήματα στο μάρμαρο / χάδια, πουλημένα όλα - μα εμένα κανείς δεν θέλει να με αγοράσει έχω αποθηκευτικό χώρο έχω χρόνο έχω εσένα, μπορείς να έρθεις να δεις και να φύγεις τα λογία - στερνά ή πρώτα - δεν έχουν αξία, τα γραφτά μένουν γιατί ανακαλύφτηκε το χαρτί υγείας βιομηχανίας δικαιωμάτων.


- Από τότε που βγήκε η πολυτέλεια μπερδεύτηκαν οι αντοχές με τις ανάγκες μου / από τότε που δεν είχα τίποτα να πω με αγάπησαν όλοι χωρίς να προλάβουν να συστηθούν / από τότε που αποφάσισες να με σώσεις, έχω ξεχάσει να πεινάω /  από τότε που έμαθα να κοπανιέμαι απάνω σου όλα τα κτίρια μου φαίνονται ηλίθια, και όσοι μένουν μέσα τους και μέσα μου προσωρινοί / από τότε που σταμάτησα να παρακαλάω κέρδισα τρεις ώρες ύπνο παραπάνω. 



Δεν υπάρχουν σχόλια: