Φ.

προϊόν και ον
αγκαλιά όπως παλιά
όπως την πρώτη φόρα
που πάτησες σκατά
ή τότε στην ουρά
με σφραγισμένα τα χαρτιά
να σου κάνουν τα δόντια
ζάρια και το κεφάλι οθόνη
να πιάνει κανάλια
δορυφορικά.

μια κοινωνική ανάλυση ούρων
                                       θα σας πείσει


απόψε πονάς 
και δεν σε ζηλεύει κανείς
όμορφα που συζητάς
μια ώρα μετά τις τρεις

μια βιογραφία σε 150 πακέτα τσιγάρα

θέα από τον λόφο του καρκίνου / καπνίζεις καρέλια χρυσά, χρυσός θα είναι ο καρκίνος σου είπε
ο Σκορδάς και η Αντιγόνη. . . ανταμώθηκαν όταν ο πρώτος είχε σπάσει τον γοφό του και η άλλη έμενε
απέναντι από το νοσοκομείο. . . . Με νοήματα εκείνος μας έδειξε  να παντρευτούμε. . . Με ουρλιαχτά εκείνη το αποδέχτηκε. . .

Ούρλιαζε συχνά. . . Αν την χτυπούσα θα έκανε περισσότερο θόρυβο. . . Την άφησα να ουρλιάζει. . . Όλα είναι μουσική, βέβαια. . .

Της είπα ότι όταν πεθάνω, όλα τα κείμενα σου θα πάρουν άξια, χρηματική και ο,τι ακολουθεί. . . Τρεις φορές προσπάθησε να με σκοτώσει. . . ''Σκότωσε τα κείμενα σου να πάρεις την αξία εσύ. . . ΄΄ - ακόμα γελάει. . . Το γέλιο είναι μουσική. . . ακόμα γελάει. . . η μουσική. . .

-

Είχα έρθει να σε δω στο 401. . . ήσουν μια χαρά, μου είπες - Με αυτές τις πιζάμες είμαι σαν τρόφιμος ψυχιατρείου. . . . Όταν έφυγα με κάτι παιδιά από το συνεργείο. . . Στο αμάξι, σε ένα κόκκινο φανάρι σταματημένοι είδαμε ένα ταξίαρχο. . . . Κατέβασa το παράθυρο και του φώναξα. . . . ΄΄ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΕΤΣΙ ΡΕ ΚΑΡΝΑΒΑΛΕ;΄΄ . . . Κοκκίνισε. . . Αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα το μουνί . . . Πήρα το αίμα σου πίσω, Βασίλη. . . Ήμουν πολίτης. . .  Εγώ, παιδί μου, υπηρέτησα στην Καβύλη 14 μήνες χωρίς άδεια. . . . 22 μήνες φαντάρος χωρίς μια μέρα φυλακή. . . .

είχαμε υπογράψει
και δεν ακούσαμε τους πυροβολισμούς
φύγαμε από την πίσω πόρτα
με μια κοπέλα που δεν αγαπούσε τίποτα
άλλα την λάτρευε και ο Διάολος
                                      στις αργίες της
διασκέδαζε τους δράκους
πιο επικίνδυνη από όλους τους εκλεγμένους μαζί

δεν ακούσαμε τους πυροβολισμούς
μόνο τα πτώματα είδαμε
στην σειρά πεσμένα
άλλα με ένα τσιγάρο ή μια εξυπνάδα
                                         στο στόμα
και άλλα έκπληκτα με την τύχη τους

που οι απόψεις τους εκτιμήθηκαν κάπως.

νταβάς. . .

ρεαλιστικά ρεμάλια ή εκ του ασφαλούς

οι επόμενες αυτοκρατορίες
καινούργια σώματα μόλις τώρα τα καθάρισαν
η κυρία από το χθεσινό ποίημα διαμαρτύρεται
                                                  και ξετυλίγει τα παλιά
οι ήρωες από τα επόμενα φωνάζουν δειλέ δειλέ, ανισόρροπε

σαν ρεαλιστές της πείνας

μια αγωνία χωρίς αστεία

στριμωγμένοι στην γωνία

μια φαγούρα

μια ειρωνεία

μπουκάλι σπασμένο

κεφάλι ανοιγμένο

ανοιχτά μυαλά

αερισμένα μυαλά

μια καρδιά πνιγμένη

επιτέλους επιπλέει 

σαν φελλός στην επιφάνεια

αστέρι σε ουρανό και στολή 

στην γιορτή θα έχει ορεκτικά και οργή

το γράφει στο πρόγραμμα 

στην γιορτή δεν θα είμαστε μαζί

είσαι το πρόγραμμα / είμαι αναγκαία ντροπή

άχρηστος σαν ιδεολόγος μέχρι κάποιος να αφήσει την θέση του

για μια καλύτερη

ξυπνητήρια, λουλούδια για νεκρούς

μνήμη και χαρά αγκαζέ

με χειροπέδες 

τιμωρία και περηφάνια

 για κάτι που θα γίνει

κάποτε ή ποτέ

ανοργάνωτο έγκλημα

οι τρελοί με τις τσέπες γεμάτες κομφετί 

πάνε εκδρομή από την μούχλα στην πενικιλίνη και πίσω 

κάνουν παιδιά να έχουν κάποιον να μιλάνε
να τους αγοράζει τσιγάρα, να τους θυμάται

δεν είχανε 

άλλον σκλάβο

να παίξουνε 

και αρχίσανε 

τα λογοπαίγνια

με τον Χάρο

αγάπη

να σου κάνω τα κέφια
όχι ωραίος αλλά  βολικός

( οι φασίστες χορεύουν κλακέτες
οι κομμουνιστές δίνουν συνταγές μαγειρικής
εσύ να λάμπεις, πανέμορφη, αλκοολική, χωρίς μουσική )

να σου κάνω τα κέφια
με ο,τι περισσεύει

 

( ομορφούλα, ανίκητη, δέρμα ελαστικό
Σ' αγαπώ, σ΄ αγαπώ. . . )

να σου κάνω τα κέφια
να είμαι 100%

( χαρά απλωμένη σαν επιδημία
τα χωρατά πολλά μα τα ψωμιά μου λίγα)

Δ.

χαλάλι

χαράμι

χαρακίρι

το κριθαράκι ψήνεται

μου πίνεις τις μπύρες

σε αγαπώ όπως κάθε

φορά που δίνεις απαλλαγή 

νομίζεις ότι είμαι ο Bruno Schulz

αλλά ξέρω να ζωγραφίζω μόνο τριαντάφυλλα 

και γράφω ότι θυμάμαι ότι μπορεί

                                           και να έγινε

είσαι ομορφιά

όρθια και ξαπλωμένη

δεν πουλιέσαι

ξέρεις να χορεύεις 

ξέρεις να τι να κάνεις με το σώμα σου

ακόμα όταν δεν υπάρχει ούτε η μοναξιά

                                         να ησυχάσεις

χαριτωμένη και απλωμένη

όπως η ζωή που την κλέβουν 

και ξέρει πότε και πως

                                     να απαντήσει.

φέρε

ήρθε και έφερε

τσουρέκι και μανιτάρια
ευχές και φωτογραφίες
έναν ηλίθιο και έναν να ακούει
- να ανοίγει λάκκους να μας θάψει
μπας και η μαλακία πετάξει ανθό -
μια αλήθεια να μασάμε
αστεία και φιλιά
ιδέες και λάμπες
χαμόγελα και εγγυήσεις
γέννες και αλατοπίπερο
τσιγάρα και προνόμια
λογοπαίγνια και χειρονομίες
μια τάδε Έφη Ζ.
εραστές και ανέργους
άπαντα του τίποτα
έρωτα και ένσημα
φωτιά και χρώμα
τρίφτη τυριού
                     και ψυχεδέλεια
συμπλήρωμα και αμηχανία
βενζίνη και κολόνια
στίχους στο στόμα
λάβαρα χωρίς σημαίες


γδυμένα όλα ακριβά
ντυμένα επί πιστώσει
καιρό δεν έχει πια
άλλο να σκοτώσει

και έρχεται
και φέρνει