Κυριακή 11 Απριλίου 2010

ΕΓΩ - χαχαχαχαχαχαχα


σκληρό αλλά τίποτα δεν φωσφορίζει. . . η ιδέα να μου κάνω κακό κερδίζει έδαφος. . . ένας που προσπαθεί να σκοτώσει τον εγωισμό του του είναι αρκετό ( και ασφαλές για αυτόν ) να μην τον ταΐζει. να το αφήσει εκεί να φωνάζει μέχρι να σκάσει. Είναι αρκετό, πίστεψε με. Από τέρας να γίνεις σκιά και να παρατηρείς και κανείς, κανείς δεν θα σε πειράξει. Γονάτισε μπροστά στην Βαβούρα - άκου κάποιον που τάισε στίχους την θάλασσα και πίκρες αυτούς που τον αγάπησαν και συνεχίζουν ( έχουν την καρδιά, ναι ) να τον αγαπούν.

Πάντα θαύμαζα ( Ο ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΛΑΜΨΗ ΠΡΙΝ ΚΟΙΤΑΧΤΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ ) ανθρώπους που είχαν μεγαλύτερη ψυχική αντοχή από την δική μου. Να νιώθεις μικρός πλάι τους, η σκιά τους να σε δροσίζει. ο Ρένος και ο Κάρολος, ο Μισητός CELINE . Αλλά συνηθίζουμε να θαυμάζουμε ανθρώπους που είδαν και ζήσανε μια Κόλαση για την οποία έχουμε διαβάσει ή ακούσει.

Επικίνδυνα τα Βιβλία. Πράγματι. Χάρις αυτά σκεφτόμουν το ΄΄τώρα΄΄ και ποτέ το ΄΄μετά΄΄. Τρέχαν όλοι στο ΄΄Μετά΄΄ και εγώ αδιαφορώντας μάζευα και πετούσα τα πράγματα γύρω μου. Πολλά Βιβλία. Επικίνδυνα τα Βιβλία. Άκου με.

και τώρα - ακόμα ΄΄τώρα΄΄ - είμαι και δεν είμαι εδώ.

Συγνώμη και Ευχαριστώ.

2 σχόλια:

τ2φ είπε...

τελείωσε ο δρόμος τώρα.

Β.Σ. είπε...

τέρμα τα δίφραγκα. . .

θα βάλω μια σχισμή για χαρτονομίσματα μπας και βρούμε χαίρι.