Ντίνακος + Ταξιδιάρα Ψυχή + ΤσίΒο . . .

Ζηλεύω όσους σπούδασαν μακρυά.

έφυγαν, ταξίδεψαν,

γνώρισαν νέους τόπους,

λησμόνησαν ανθρώπους,

μετά επέστρεψαν,

θυμήθηκαν τα παλιά,

εισέπραξαν τα φιλιά,

γέμισαν με χαρά και έφυγαν ξανά..

του Ντινάκου.

έφυγαν τα τομάρια,ναι,
αλλά εγώ κρατάω αυτό
που είπες στο 1 και 50 πάνω απο το έδαφος
φλύαρο βαμπίρ - πλησίον του Ψυχιατρείου Σταυρουπόλεως -
''ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ΄΄

πράγματι Ντινάκο μου. . .

Θα είμαστε εδώ
σκόνη και μαλακίες
θα περνούν απο πάνω μας

αλλα θα είμαστε εδώ.

μπορεί να φύγουμε και να επιστρέψουμε..
αλλά θα ΄μαστέ σαν σβούρες..
θα γυρίζουμε γύρω από τον εαυτό μας
δίχως ίχνος εγωισμού

θα φτιάχνω μύθους και παράλογα
και εσύ θα κρατάς την κιθάρα σου
θα τσακώνομαι και θα ερωτεύομαι φάλτσους ρυθμούς
και εσύ θα ψαρεύεις σε νερά βαθιά και ήρεμα.

μια χιλιοβιασμένη λέξη - κινητό μπουρδέλο - η ΄΄Παρέα΄΄
θα βρίσκει λίγο από την πραγματική της έννοια
όταν δεν μιλάμε και κοιτιόμαστε σαν χαζοί ωραίοι.

ωραίοι σου λέω... ωραίοι... με ένα ταξίδι - ήξερα και ξέρω μια ταξιδιάρα ψυχή που είχε και έχει ταξίδια μέσα της και πράξεις ανομολόγητες σε συμμαζεμένους με φράκο και προφυλακτικά με ημερομηνία λήξης μέσα στην δεκαετία - και αυτή - σαν θαύμα μικροκαμωμένο - ήταν ένα ταξίδι, την είδες μια στιγμή στην Κάθοδο μας στην Αττικη, - ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ - την είδες. . .
το Μοναδικό Παραμύθι που έζησα όσο καιρό με σέρνω απο ΄δώ. Χαρτί Καμμένο έλεγα στον ΤσίΒο και αυτός διαφωνούσε. . . Μ΄ αγαπά ο Καριόλης.

o Morrisson Ρeople are Strange when are you Stranger

o Waits All Weather is Strange when are you Strange.

περίμενω αστέρια πεσμένα
και θύμο
Θάνατο αργό
σε συσκευασία δώρου.

οι άνθρωποι που με φέρανε σ΄ αυτό τον κόσμο δεν πιστεύω να είναι για πολλά υπερήφανοι για ΄μένα. δυστυχώς. γιατί είναι καλοί άνθρωποι. και αυτό κάπως βαραίνει τα πράγματα. να προσπαθήσω να τους δώσω κάτι. αλλά κάτι μου κάνει σήμα ότι δεν προλαβαίνω - πως το έλεγα... ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ / ΑΛΛΑ ΤΑ ΨΩΜΙΑ ΜΟΥ ΛΙΓΑ. Ναι. Κάπως έτσι. Και είναι Κρίμα. Όχι για ΄μενα.Αλλα για τους γονείς μου. Επειδή είναι καλοί άνθρωποι. ααα, Συν ένα δικό μου παράπονό Που δεν πήγα ποτέ να πιω μια γαμημένη μπύρα με τον Παναγιώτη, τον Αδερφό μου τον Κουρσάρο. Έτσι, μια μπύρα. Σαν φίλοι. Που έχουν καιρό πολύ να ειδωθούν.

Ας εξαφανιστούμε σου λέω.