κλειστόν λόγω έθνους

τα

ο ι ν ο π ν ε ύ μ α τ α

α ν τ ι λ ο γ ί α ς

αναστέλλουν την λειτουργία τους

λόγω ασυμφωνίας

χαρακτήρων

του πλησίον

με

τον ποιητή

( δεν τα βρήκαν στην μοιρασιά. . . )

- - -

θα επιστρέψουν

μέσα Αυγούστου

με φωτογραφικό υλικό

και εκατομμύρια αναρτήσεις.

Strange Weather

Will you take me across the Channel,
London Bridge is falling down.
Strange a woman tries to save
What a man will try to drown.
And he's the rain that they predicted,
Its the forecast every time.
The rose has died because you picked it
And I believe that brandy's mine.

And all over the world
Strangers
Talk only about the weather.
All over the world
It's the same
It's the same
It's the same.

The world is getting flatter,
The sky is falling all around.
And nothing is the matter
For I never cry in town.
And a love like ours, my dear,

Is best measured when its down.
And I never buy umbrellas,
For there's always one around.

And all over the world
Strangers
Talk only about the weather.
All over the world
It's the same
It's the same
It's the same.

And you know that its beginning,
And you know that its the end
When once again we are strangers
And the fog comes rolling in.

And all over the world
Strangers
Talk only about the weather.
All over the world
It's the same
It's the same
It's the same.

Tom Waits - Kathleen Brennan

οι εραστές σου φίλοι μου συνάδελφοι συμμαθητές

με κοιτάζουν λες και ξέρω ότι ξέρουν

τι αγγίζω

τι με καταπίνει

τι αφήνω πίσω μου να χαθεί

πόσα σκαλιά κατρακυλώ μέχρι να ευθυγραμμίσω το μυαλό μου

πόσα μπουκάλια σημαδεύω μέχρι να σε πετύχω

και πόσα στην Λήθη χρωστάω και ξαγρυπνώ.

οι εραστές σου φίλοι μου συνάδελφοι συναγωνιστές

και η πραγματικότητα να μην ξεκολλάει από τα χαρτιά. . .

Ιπποκράτειο

. . . .

- μην ειρωνεύεστε Κύριε, κάνουμε ότι μπορούμε. . .

- μα δεσποινίς μου / και λέω δεσποινίς γιατί για κυρία δεν σας κόβω / διότι οι ήρωες σπανίζουν -
η Ειρωνεία σας συμφέρει, γιατί μετά την Ειρωνεία επέρχονται οι Καραμπίνες, οπότε να γελάτε με τον πόνο μας / εφόσον δεν τον θεραπεύετε . . .

. . . . . .

μετά την συναυλία

να ΄σαι ακίνητη σαν αριστούργημα

φορώντας κοκάλινα δαχτυλίδια

και ασήμι με άμμο στα μαλλιά

τα πόδια σου να γυαλίζουν

- όπου πατάς πορφυρή κραυγή -

και τα μάτια σου να τα χαϊδεύει μια έκπληξη



και εγώ χωμένος στα αρχεία του καλοκαιριού

έτοιμος με τις ευαισθησίες πειραγμένες

να ζωγραφίζω τις απουσίες

με χρώματα από σώματα απαίδευτων

και λέξεις λίγες πολύ λίγες λέξεις.

πριν την συναυλία

πέταξα, πέταξα σου λέω τα ουράνια και είδα εσένα - μια κοπέλα με ακριβά ρούχα, αόρατα εσώρουχα και χρυσή καρδία - και μετά Λυκάνθρωποι και Μούμιες σαν πρόεδροι και γραμματείς μετέφρασαν τους στίχους μου πάνω σε τομάρια αχρείων επαγγελματιών - 25 χρόνια σερβιτόρος είπαμε... - και κάτι άλλων ένστολων συνειδήσεων με standar μεροκάματα και συνείδηση καθαρή. . .

οι νοικοκύρηδες κατέστρεψαν ό,τι πήγε να λάμψει σ΄ αυτό τον τόπο, τον τόπο που όπου και αν φτύσεις κάτι θα βγει, από κάτι καλογυαλισμένες κούφιες αλήθειες μέχρι ήρωες από felizol και καπότες - ξέρεις από αυτές που σου γαμάνε την διάθεση και υψώνουν το χάραμα σημαίες υπό τους στίχους κάποιου νόθου αλκοολικού.

. . . . . και σε λίγο θα ξεκινήσει η Συναυλία παίδες. . .

έπεσε ένα δάκρυ στο ποτήρι

και το κρασί έγινε νερό

μια στάλα ιδρώτα

και το νερό, αφρός.

The Black Rider

Σκέψεις περιμένοντας τον σπιτονοικοκύρη + Τέλος

1.

σπίτια με αυλή και πλάσματα

ονομασμένα γυναίκες

να βοσκάνε τα στήθη τους στους κήπους.

2.

διαβάζεις Ηράκλειτο τυλιγμένο σε σβουνιές

- ώ τι φιλοσοφία, ώ τι θεραπεία -

3.

το τίποτα

και εσύ

όλα ξεκινούν

από το τίποτα

και καταλήγουν σε εσένα

4.

ο έρωτας είναι τυφλός

και η υπακοή αλλήθωρη

αναστεναγμοί

μάχες

αγκομαχητά

τρίξιμο

ιδρώτας

αστείες γκριμάτσες

πόνος

οργασμοί

ύπνος.

5.

για το τέλος

( ακορντεόν

και

νύχτα λιπόθυμη

έτοιμη για έρωτοσωματοκροτήματα

κοντά στην θάλασσα )

- μόνος ;

- έ, μόνος, τι να κάνουμε. . .

να πεθάνουμε μωρέ καημένε ;

Κόκκινα Γράμματα και ( Παρενθέσεις )

. . . ένας αντισημίτης, ένας κανίβαλος
και ένας κωλομπαράς μπαίνουν σε ένα κωλόμπαρο και. . .

( περιμένω να σου τελειώσουν οι ιστορίες, τότε τι θα πεις, τι θα κάνεις. . .θα κάνεις τον μάγκα ; θα πιάνεις περίεργα το τσιγάρο και θα κοιτάς σαν μαλάκας το άγνωστο ; θα κρατάς βιβλία που δεν διαβάζεις αλλά είναι ελαφριά και έχουν ωραίο εξώφυλλο,έτσι να χτυπάει στο μάτι και ανεβοκατεβαίνεις του δρόμους. . . ).

Κρόνος : ΑΧΩΝΕΥΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. . .

( ελπίζεις γιατί η ελπίδα είναι τζάμπα και αν χρειαζόταν να πληρώνουμε για να ελπίζουμε θα ρίχναμε ό ένας στον άλλο πέτρες και τα λουλούδια δεν χρειάζονται στους νεκρούς είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο όμως ακόμα κάθεσαι απέναντί μου και με μετράς και με υπολογίζεις και περιμένεις να κοιμηθώ για να ψάξεις τις τσέπες μου αλλά αντί για χρήματα βρίσκεις ποιήματα και παστίλιες μέντας και γελάς και με το κραγιόν σου γράφεις στο πουκάμισο μου φτωχομπινέ artitz και φεύγεις κλείνοντας όσο το δυνατόν πιο μαλακά την πόρτα σε πείσμα των σεναριογράφων. ).

................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

η Νεράιδα της Παροναξίας

πανσέληνος

μπορείς να ανάψεις
το φεγγάρι να σε δώ ;

Χάπια Birthday

Χαμόγελο Χωρίς ΄΄Γιατί ;΄΄

ή

εγγύηση προκαταβολικώς

και ουχί με δόσεις.

Ντίνος. . . . .