πριν την συναυλία

πέταξα, πέταξα σου λέω τα ουράνια και είδα εσένα - μια κοπέλα με ακριβά ρούχα, αόρατα εσώρουχα και χρυσή καρδία - και μετά Λυκάνθρωποι και Μούμιες σαν πρόεδροι και γραμματείς μετέφρασαν τους στίχους μου πάνω σε τομάρια αχρείων επαγγελματιών - 25 χρόνια σερβιτόρος είπαμε... - και κάτι άλλων ένστολων συνειδήσεων με standar μεροκάματα και συνείδηση καθαρή. . .

οι νοικοκύρηδες κατέστρεψαν ό,τι πήγε να λάμψει σ΄ αυτό τον τόπο, τον τόπο που όπου και αν φτύσεις κάτι θα βγει, από κάτι καλογυαλισμένες κούφιες αλήθειες μέχρι ήρωες από felizol και καπότες - ξέρεις από αυτές που σου γαμάνε την διάθεση και υψώνουν το χάραμα σημαίες υπό τους στίχους κάποιου νόθου αλκοολικού.

. . . . . και σε λίγο θα ξεκινήσει η Συναυλία παίδες. . .