#1

  

 Try explaining Hitler to a kid λέει ο George Carlin ενώ. . .


  Όχι. . . όχι. . . τίποτα το ίδιο. . . τουλάχιστον στα κιλά. Παρουσιάζεται και δέχεται. Χαμογελάει, θυμάται το όνομα σου. . . Χαμογελάς και εσύ ενώ χαζεύεις - διακριτικά όσο σε αφήνει η αγαμία - τα στήθια της. . . Θαύματα και κωλοπράγματα. . . Ένα, ένα έρχονται με φόρα. . .

  Να τα πω; Ποιος ομολογεί χωρίς κέρδος ή πόνο; Οι μουζικάντηδες με τις περούκες που γράφανε για βασιλιάδες; Ο λάος την έπαιζε υπήκοος μέχρι να σκάσουν αλάνια να πουν κάτι άλλο;

  Ποιος τις αλήθειες τυχαία θα κάνει χάζι;

  Εμφανίζονται όλα. Φυλάνε την γελοιότητα τους και την θάβουν αν καταλάβουν ότι θα πεθάνουν. Τι να αποκαλύψεις και τι να πάρεις για μεζέ; Τίποτα. . . Άσε κληρονομιά κάτι περισσότερο από μύθους, δικαιώματα και σκατά.

  Εμφανίζονται λίγα, λίγα και αναπάντεχα. Θέλω όλους να σας βάλω σε μια σελίδα και να σας αφήσω να παίζετε μπροστά σε μάτια. Να χαρούν και άλλοι την ψυχή σας, να βολτάρουν στο μεγαλείο σας.

  Και ο μπόμπιρας στην Πάτρα. Θα κατέβω να τον σηκώσω, να τον δω. Να περάσω και από το κέντρο της Καλαμάτας να δω τον Βότση, να φωνάζει ΄΄Ζήτω η Πατρίς΄΄. . . Εγώ ο άχαρος όταν φωνάζανε στην Θήβα ΄΄Ζήτω η Πατρίς΄΄, ήμουν στην Αθήνα, στην πρωτεύουσα με τα πέντε εκατομμυριάκια και έτρεχε η αγάπη η αλκοόλα να με δει και φώναξα ΄΄Δεν γαμιόμαστε όλοι μαζί οι άρρωστοι;΄΄
  Μετά αναρρωτική άδεια.
  Είχα λουλουδάτη βαλίτσα, είχα ένα πάκο λεφτά και στο σταθμό Λαρίσης, ένα πρεζόνι μου ζήτησε συγνώμη. . . Ανέβαινα τότε Θεσσαλονίκη και διάβαζα τον Αιώνιο Σύζυγο του Ντος, του τυπά του επιληπτικού που έριξε ταλέντο και  εναντίων τον χρεών του, σκέψεις πολλές πολλές στο χαρτί. . .

  Μετά κατάλαβα ότι πατρίδα είναι ΄΄εδώ΄΄ και ΄΄εκεί΄΄ .

συνεχίζεται