Μπροστά του κάτι πρόχειρο να φάει, δίπλα του η γυναίκα και με τον νόμο πια δικιά του να τσιμπολογάει μια μερίδα πατάτες και εγώ από τα αζήτητα με φόρα, από την αρχαία Ρωμαϊκή αγορά που πριν ένα χρόνο τσουλούσανε καρπούζια και τώρα εκεί κόσμος άπλωσε το τσούλι για να φάει και ακούσει μούζικα ζωντανή. Μπαίνω στο φαστφουντάδικο με φόρα και τρέχω στις τουαλέτες. Ο διάολος, στο μπες το φορτσάτο μου δεν με είδε. Η άλλη όμως πάγωσε. Είχε δει πολλά μπες-βγες μου φορτσάτα.
Οι τουαλέτες διακοσμημένες με φαντασία μαρκαδόρου. Τηλέφωνα για τσιμπούκια και τηλέφωνα να ανταλλάξουμε μοναξιά ( ο ένας στους δυο κερδίζει ). Βόλος 19/10/2012 γράψανε καλλιγραφικά κάποιοι μαθητές, μάλλον έτοιμοι για ξεσάλωμα μακριά από το σπίτι τους. Δεκαπεντάχρονα και αλκοολικά.
Στο βγες από το φασφουντάδικο στάθηκα και του έριξα μια ματιά, έτσι για να αναπολήσει τα παλιά μας. Με την μπουκιά στο στόμα με θυμήθηκε και δεν την κατάπιε αμέσως. Σήκωσα το χέρι μου και έκανα ότι πονάω σαν να είχε σπάσει. Μπήκε στο νόημα. Δεν σηκώθηκε να με βουτήξει. Τον περίμενα. Ήμουν έτοιμος. Είχε κερδίσει την διπλανή αλλά το χεράκι του με θυμόταν. Βγήκα με βήμα και γέλιο σίγουρο.
Ανέβαινα προς το τσούλι το απλωμένο, όταν με πλησίασε ένα ήρεμο, αδυνατισμένο παιδί και μου ζήτησε να πάρω κάτι να φάει.
- Κάνα κρουασάν;
- Ναι. . Ναι. .
- Τι να έχει μέσα;
- Αν. . . Αν μπορείς από εκείνα. . . Τα ωραία. . . Που έχουν βανίλια και σοκολάτα μαζί. . . Πολύ ωραία.
Πήρα δυο από αυτά, μαζί ένα χυμό και μια μπύρα για ΄μένα.
- Από εδώ είσαι; τον ρώτησα.
- Ναι. . . Από εδώ. . . είπε και μου έδειξε το ΄΄εδώ΄΄ τριγύρω.
- Εγώ είμαι από το Λένινγκραντ.
- Είναι ωραία εκεί;
- Ναι. . . Κυνηγάμε διπολικές αρκούδες κάθε χειμώνα εκεί.
- Α. . .
- Πιο κάτω είναι μια πουτάνα. Θέλεις να πάμε να της πεις ένα γεια; Έχει και τον βλάκα τον θείο της μαζί.
- Μπα. . .
- Θέλεις τίποτα άλλο;
- Όχι. . . Να. . . Κάνα ψιλό έχεις;
Του έδωσα και τράβηξα κατά το τσούλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου