Πριν την μάχη, το όνομα σου σε ένα πυροβόλο χαραγμένο και ΄΄Θα γίνει της πουτάνας θα γίνει. . . ΄΄ ξανά και ξανά. . . Φυσάει και όλη η σκόνη του κόσμου έρχεται να καθίσει πάνω μας. Πενήντα βαθμοί Κελσίου, σκιά πουθενά, μόνο οι δικές μας οι στραβές, την ίδια στιγμή να μεγαλώνουν και να μικραίνουν. ΄΄ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ, ΑΔΕΡΦΕ. . .ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ ΜΑΣ΄΄. Η διοίκηση έχει το αλάθητο και εμάς ικανούς για οτιδήποτε. Δεν βγάζουμε νόημα από τις διαταγές. Αλλάζουν ανά πεντάλεπτο. Μπροστά μπροστά έχουν τους αναλώσιμους και όσους δεν χωνεύει η διοίκηση. Ο ασύρματος πιάνει συνομιλίες ταξιτζήδων και παλιά - πιο παλιά από εμάς - λαϊκά τραγούδια. Το πρωί μετά την αναφορά σκοτώσανε έναν που ήθελε να βγει ελεύθερος υπηρεσίας. Τον βγάλανε μια και καλή ελεύθερο. Είχε πλάκα όταν τον κυνηγούσαν. Στην αναφορά είχε πει ότι πονάνε τα πόδια του μα όταν του όρμηξαν οι άλλοι να τον τελειώσουν έτρεξε κατοστάρι. Αν δώσεις κίνητρο, όλα γίνονται, όλα ξεπερνιούνται.
Τον προλάβανε πίσω από τα εστιατόρια. Εκεί που τρώνε, τον έφαγαν και τον θάψανε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου