Στον Μους

  Στα χακί με τα 8,60 τον μήνα και το χρέος προς την πατρίδα. Μετά θα σε ξεχάσουν και θα τους ξεχάσεις. Κλείνουν τα τεφτέρια και τα θυμάσαι αργότερα και γελάς, όπως με κάτι μουρούνες με ισχυρές απόψεις που είχες νταλαβέρι.

   Πήρες, μου είπες, πολλά βιβλία. Εγώ είχα την Lolita του Nabokov, την Τύφλωση του Cannetti και τα πολλά του Bukowski. Τα άφηνα στο γραφείο του θαλαμοφύλακα και όποιος ήθελε διάβαζε.  

- Διεστραμμένος αυτός ο Μπουκόβσκι. . . Χθες διάβασα κάπου εκατό σελίδες.
- Αυτός είναι διεστραμμένος, που γράφει τέτοια πράγματα ή εσύ ρε που κάθεσαι  και τα διαβάζεις;
- Ε;

  Στον Χουσεϊν άρεσε ο Bukowski και πιο πολύ το διήγημα, Η ωραιότερη γυναίκα της πόλης. ΄΄Το διαβάζεις και όταν τελειώσεις, γείτονα, σου αφήνει κάτι, μέσα σου΄΄. Με έλεγε γείτονα, επειδή κοιμόταν στο πάνω κρεβάτι από μένα.

   (Θα ήταν ωραίο να διάβαζε ο Kafka το ΄΄Ταχυδρομείο΄΄ του Bukowski. Ειδικά την σκηνή λίγο πριν την πρώτη παραίτηση του Chinaski, το πάρε δώσε με τις αναφορές του προϊσταμένου του. Θα έλεγε ΄΄Κοιτά να δεις. . . Αυτός το έπιασε από την ανάποδη. . . Λύνεται ενώ πάνε να τον δέσουν.  . . Λύνει ενώ οι άλλοι δένουν΄΄.)

  Στο γραφείο του θαλαμοφύλακα ήταν και οι Ωδές του Κάλβου, έκδοση του Γ.Ε.Σ., η Ιστορία του Θουκυδίδη, ένα αφιέρωμα για τον Γιώργο Χειμωνά, από την Οδό Πανός και τα Αμυντικά Θέματα ενώ ο Τζώρτζης Τίλκις γύριζε με το Dune από την σκοπιά . Ένας μπασμένος στρατηγός, ψάχνοντας για τσόντα, βρήκε Θουκυδίδη και απογοητεύτηκε. Ο Διοικητής μας, του είπε ότι έχουν αλλάξει οι εποχές στο στρατό.( Είχαμε σε μια αποθήκη, μια παλιά βιβλιοθήκη γεμάτη βιβλία. Όταν του προτείναμε να την βάλουμε μες το κτίριο της μονάδας για να διαβάζουν οι στρατιώτες, είπε Μπα, έχουν καιρό για διάβασμα; και έτσι δεν έγινε τίποτα). Ναι, έχουν αλλάξει. Στο κέντρο, στην Θήβα, στο πρωινό ρόφημα, ένας κατσικογάμης με σκουντούσε και μου έδειχνε στο κινητό του κάτι ακροβατικά και μάχη σώμα με σώμα μιας σταρλετίτσας. ΄΄Κοίτα, κοίτα μαλάκα πως της τον φορμάρει. . . Ε, ρε κάβλες. . .΄΄. Τον ρώτησα τι ένσημα κολλάνε οι πορνοστάρ αλλά δεν μου απάντησε.


Ο Μπούρ Γκαζάν, ανθρωπολογικός κοινωνιολόγος ή κοινωνικός ανθρωπολόγος ( αν εξαφανιστεί το ανθρώπινο γένος από τον πλανήτη, θα μείνει άνεργος) από το Περιστέρι, έφευγε για την Αθήνα με άδεια και στα πράγματα του είχε τις Σημειώσεις Θαλάμου 245, μέσα σε ένα φάκελο. Στην πύλη, ψάξανε τις αποσκευές του και ρώτησαν τι έχει ο φάκελος.

- Ποιήματα.
- Γράφεις ποιήματα;
- Δεν είναι δικά μου. . Του Σκορδά είναι.
- Γράφει αυτός ο μαλάκας ποιήματα;

   Δεν έγραφα ο μαλάκας ποιήματα. Σημείωνα και σημείωνω ακόμα. Σε ενα πυροβόλο πρέπει να υπάρχει ακόμα, χαραγμένο, το όνομα Ιωάννα.
   Ο Μπουρ Γκαζάν, έφυγε μετά με απόσπαση στα ΚΑΑΥ . Του έστελνα ανταποκρίσεις, με το τι γίνεται στην μονάδα και κρατούσε αποστάσεις από το μουρλό αυτό εργοτάξιο. Ήρθε λίγες μέρες πριν μας διώξουνε. Έπραξε άριστα. Το τελευταίο βράδυ έκανα μια σούρα καλή και φώναζα μες στο λεωφορείο για την ψυχή και το μεγαλείο του Μπουρ Γκαζάν. Ένα ζευγάρι πρέπει να με κοιτούσε περίεργα και να απορούσε. Στο λεωφορείο συναντήσαμε και έναν από την σειρά μας, ψαρά στο επάγγελμα, ψηλό, σαν λελέκι και με φωνή που ξεκινούσε από τις πατούσες του για να βγει στο στόμα.

- Ήπιατε;
- Τον πάτο μας τον απολυμένο.
- Αύριο μας διώχνουν.

    Ήρθε το αύριο και μας διώξανε. Όλους μαζί, μια βδομάδα νωρίτερα επειδή θα γινόντουσαν εκλογές. Εσύ θα φύγεις ένα μήνα νωρίτερα από το κανονικό. Μην το πεις όμως σε κανέναν. Ας το για έκπληξη. Και αν μετά δεις κάπου φαντάρους, κέρνα τους κάτι.
 

Δ.Γ.

   Η πρέσα χάλασε και οι εργάτες βγήκαν ουρλιάζοντας χαρούμενοι έξω. Ο ήλιος ήταν εκεί που ήταν κάθε πρωί, οι επαναστάσεις είχανε γίνει διαγωνισμοί, οι κλειδαρότρυπες, τηλεσκόπια. Μια γυναίκα κομματιασμένη, σκότωσε τον άντρα της που δεν κουραζόταν ποτέ να την σακατεύει, γιατί και εκείνη ήταν άνθρωπος και κουράστηκε να πονάει χωρίς λίγο κέρδος. Οι γιατροί κατέβηκαν σε απεργία και περίσσεψαν ψυχές. Ο Θεός συνταξιοδοτήθηκε μα άλλοι τρώνε τώρα το εφάπαξ του. Οι ακροβάτες της Δημητρίου Μαργαρίτη έχουν χαθεί εδώ και καιρό και λίγο πιο πέρα στην Δημοτική Βιβλιοθήκη, μια Νίτσα ζητάει το Τάδε έφη Ζαρατούστρα. Τόσες χιλιάδες χρόνια και η εξέλιξη του ανθρώπου είναι απλώς ενδυματολογική. . . ακούγεται από κάπου με ικανοποίηση. Οι καταχραστές της δημόσιας περιουσίας, αγνοούμενοι ήρωες, στο πεδίο της ρεμούλας. Δεν θα τους δούμε ποτέ αλλά θα ξέρουμε ότι υπάρχουν, σαν μικρόβια ή άστρα  μπρος στο γυμνό μάτι. Θα τους θυμόμαστε πότε πότε και όταν βρεθεί ορεξάτο κοινό θα τους καταριόμαστε με στιλ, χωρίς να τους έχουμε δει ποτέ.  Ίσως κάποιος οραματιστής. . .

   Είσαι χρόνια στεναχωρημένη και γύρω σου όλοι κάτι γυρεύουν. Έκλαιγες τότε, κοντά στις εκλογές, χωρίς λόγο που μπαίνει στην μαρκίζα και εγώ χωρίς λόγο έβαλα το χέρι μου στο παλτό σου και συ γέλασες τότε και είπες με παράπονο και νάζι ΄΄Μην με κλέβεις. . .΄΄. Νύχτα στην σκατούπολη σου, μακριά από την δικιά μου, να σε κλέβω και μετά να χαρίζω από αυτά που δεν περισσεύουν.

   Χέρια χοντρά και άσχημα που τρέμουν πολύ άσχημα, όπως τρέμανε και του τσακισμένου από την ρετσίνα, Παπαδιάμαντη, μα αυτός ο τωρινός έχει μπροστά του ένα αόρατο πιάνο και παίζει. Ξέρει ότι η καλοσύνη είναι δείγμα δωρεάν και το γέλιο η πιο βαριά μουσική. 

Σπαράγματα ή το νόημα που πήρες στις πλάτες σου

  Ο πατέρας σήμερα κλείνει τα 53 και τα χέρια του δεν έχουν ηρεμήσει από την δουλειά / αυτά μαζί με την πιο πικρή ποίηση, τον αυτοσαρκασμό, ήταν και είναι οι μοναδικοι του χορηγοί. /// Προχθές ένα μεροκάματο μου έκανε τζα. /// Κοντάρια ορφανά από σημαίες και η δουλειά γίνεται χωρίς μπλα μπλα /// Μετά από μένα δεν θα υπάρξει σοβαρή λογοτεχνία. . . Θα ήταν καλύτερο, έτσι - Μετά από μένα, θα υπάρξει σίγουρα σοβαρή λογοτεχνία. /// Ο Φον Ρεμούλας υπάρχει και υπάρχει όσο καλύτερα μπορεί. Τραγουδάει μέσα στο γραφείο του Εμείς θα ζήσουμε / επειδή είσαστε φτωχοί.  Το ταλέντο του - πέρα από το τραγούδι - είναι ότι πράττει και ποτέ δεν βγάζει συμπεράσματα. /// Λ. - Οι Θεοί παίζουν ντόμινο με τα νεύρα σου και συ καλαμπουρίζεις   /// Χθες στα Γρεβενά, επίσκεψη στον Μους, στο 586 ΤΠ.. Στους τοίχους του Κ.Ψ.Μ. φωτογραφίες από παλιές ελληνικές ταινίες. Νίκος Σταυρίδης, Ντίνος Ηλιόπουλος και άλλοι πολλοί. Μέσα εκεί και δυο τραπέζια για μπιλιάρδο και ένα παλιό ποδοσφαιράκι. Στις τουαλέτες κάτι σιδερένια καζανάκια, The Best New Niagara. Φαντασία στο ξαλάφρωμα. ///  ΦΙΝΑΛΕ - Σκούπισε τα χείλια της στην κουρτίνα της αυλαίας / και χαμογέλασε για να περάσει λίγο η ώρα μου.

1 - σαν πρόλογος

  Πουτάνες πρέζες. . . . φώναζαν από ντουντούκες αλλά νόημα δεν έβγαινε, έμπαιναν στο μεγαλείο σαν συσκευασίες δώρου που ανοίγουν με οξυγονοκόλληση. . .  Τους στήσανε στα τέσσερα και μετά στα πέντε.  Φλυαρούσα να πιω όλη την μόλυνση και είδα για πρώτη φορά ποιήτρια, 1.82 ύψος  και μια Κύπρια  που γυρίζει ταινίες, υπερπαραγωγές με την κάμερα του κινητού της ενώ μια που τα λεφτά της είναι περισσότερα από τα δόντια της, τα δόντια σου και τα δόντια μου, την κατηγορεί για λογοκλοπές . . . Σήκωσα τα χέρια να  μουτζώσω, νομίζανε ότι παραδίνομαι και  δεν μου ρίξανε. Ύστερα μπρος στο απόσπασμα στημένοι στα τέσσερα - ή στα πέντε - έτοιμοι για μια τσαρική φωτογραφία. Το απόσπασμα όμως έριχνε σε ένα γάμο που σχόλασε νωρίς. . . Τα όπλα ήταν σκουριασμένα, το ριζικό μας τρύπιο και πουά, οι εργατοπατέρες μας ορφανοί από πραγματικότητα.

   Η δεσποινίς Φρέζα, ο Φον Ρεμούλας και η συμμορία του, η Ζυμαροπατούρα, ο Μπαμπαταράντουλος, ο Ονειρικός Ματζίρης, ο Σκοταδόψυχος και ο Σκατόψυχος, ο κύριος Μους στα χακί μαζί με λούτρινους προβοκάτορες και διανοούμενοι, ο Βέλγος δικτάτορας από τον Soho,  η μπάντα των Bovine Perspiration, η πατρίδα και η ακρίδα / ( ράγες για τον διάολο - ασανσέρ για το φεγγάρι ) / αυτός ο θίασος, κοντοζυγώνει, απλήρωτος και επαναληπτικά / μαζί με αποτυχημένες αυτοκτονίες και άλλα συμφέροντα / της αφήγησης.

9:00

   

   Αμόλα μαζί με δόντια, ομολογία / ο κρότος ο κόπρος ο κόπος / τριλογία κουτσή / κούραση καλή / συμμορίες με τα τσαρούχια / τα υιοθετημένα παιδιά της φύσης, κληρονόμοι εξπρές / από ποιο γκρεμό σε ρίξανε πάλι / να πετάξεις;

 - Όπου τους πετάνε, πάνε κι αγαπάνε / για να φάνε.

   Τα υπόλοιπα ονόματα / μετά / πιο μετά / στις λίστες του Ψυχοσάββατου.

Στον Ντίνο

  

   Βούτηξες την κουρσάρα σου, μετά ένα καράβι και τσουπ, ΄΄Όταν ήμουν δάσκαλος. . .΄΄ / και ο κόσμος εδώ μεγάλωσε πάρα πολύ / η πόλη με τα φαγάδικα και τις εκκλησίες  / τα περίπτερα δίνουν τις μπύρες πιο φτηνά από ποτέ / ΄΄Ο Βασιλάκης κάνει στάση σε κάθε περίπτερο και μέχρι να φτάσει στο επόμενο, έχει πιει την μπύρα του και αγοράζει άλλη΄΄ έλεγε η Δέσπω / η Αντιγόνη δεν το έλεγε ποτέ αυτό / γενικά δεν έλεγε αλήθειες ή κάτι που τουλάχιστον το είδε ή το έπιασε  / μια φορά είπε ένα ΄΄Σ΄ αγαπώ΄΄ και μετά ξέρασε. Το κακό ανέβηκε στο στόμα της και πέταξε παντού.

 Ένας Βότσης γυρίζει βαρύς με βιβλία από την πρακτική του / εγώ τα χάρισα όλα / όλα / ούτε ένα δεν υπάρχει και τώρα θα δώσω και την βιβλιοθήκη σε κανέναν να ταΐσει την σόμπα του. Μέχρι πριν λίγες μέρες είχαμε 90 Αυγούστου. Τώρα σιγά σιγά πιάνουν τα κρύα.

   Το κείμενο για τον Ζ., το έστειλα αδιάβαστο.  “Talking about music is like dancing about architecture”. /  Tώρα σκαλίζω τον Captain Beefheart /  με τεσσεράμισι οκτάβες φωνή / και  “Be kind, man – don't be mankind. “.

   Θα ρθω μια μέρα / από 'κει / με ο,τι μείνει από τα ρέστα / να μου πεις τι λες στα παιδάκια και τι θα πούνε αυτά μεθαύριο που θα βγούνε στην αγορά ανεργίας.

   HOOPLA.

κλινκ

 

   Από τους υπονόμους ξεπετάγονται χέρια / μαζί με το Für Elise  / για μουντζώσουν.

. . .

 

   O Φον Ρεμούλας και επιστήμονες κολλητάρια του / με κάτι καταγωγές, ΝΑ / περιμένουν κάποιον να πεθάνει, για το μάθημα της ανατομίας / δεν βιάζονται / περιμένουν. 

. . .

 

   Ο Trevor Charles Howell, σε συναυλία του Frank Zappa στο Λονδίνο, την στιγμή που οι Mothers παίζανε το "I Want To Hold Your Hand" των Beatles, ανεβαίνει στην σκηνή και ρίχνει τον Zappa στο κενό. Τρεισήμισι μέτρα βάθος. Στο δικαστήριο μετά, δηλώνει ότι το έκανε επειδή η κοπέλα του, του είπε ότι αγαπάει τον Frank Zappa. Καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση. Ο Zappa έμεινε στο νοσοκομείο για έξι εβδομάδες και ήταν σε αναπηρικό αμαξίδιο για ένα χρόνο.

. . .   

 

   Φαντάρος τον Σεπτέμβρη του 1981, το σκάει από την μονάδα του στον Έβρο / για πάει στην συναυλία του Rory Gallagher στην Αθήνα / αφού κάηκε το σύμπαν εκεί, επέστρεψε στο στρατόπεδο, όπου του ρίξανε σαράντα μέρες φυλακή αλλά γλύτωσε το στρατοδικείο.

. . .

  Πληρωμένα μάρμαρα

  Πλατιά ιδρύματα

  Πιο πάνω τα Τάρταρα

  Στον τόκο τα κρίματα.

. . .

   - Μην μου σαλιώνεις το φίλτρο ρε μαλάκα / μην μου πιάνεις τον κώλο όταν ονειρεύομαι.

  - Πάσο.

  - Ηλίθιε.

  - Άι μωρή σαύρα.

   

. . .

 

   ΄΄Δεν έδωσα κώλο / μόνο ένα νεφρό. . . ΄΄ απαντάει στην ερώτηση, για το πως κατάφερε να γίνει η δουλειά του. 

9:46

δεν διαφώνησα, δεν γάβγισα

ούτε το χτύπησα

το είδα πάλι γελοίο

ανθρώπινο

και το άφησα να γυρνοβολάει


τι άλλο.

50 - 50 δικά σου

- Άμα θέλεις εσύ και άμα έχω εγώ / όλα δικά μας / κι ανάποδα.

- Κρεμασμένα ανάποδα να στεγνώσουν / να δούνε τα πράγματα όπως είναι.

- Να καθαρίσεις τις ερπυστριές, θα βολτάρουμε απόψε.

- Την είδα, όλοκληρη ένα αφιέρωμα στον εαυτό της / ψάχνει ηλίθιο για ντουέτο.

- Έναν ηλίθιο ιδανικό για αλεξικέραυνο.

- Απλήρωτο και φιλόδοξο.

- Λιγότερο νεκρό και περισσότερο αστείο.

- Μισός ομορφιά και μισός φαρμάκι.

- Μισός από τα χρέη στους γιατρούς που δεν τον κάνανε καλά / μισός και απο σένα που πάνω του τρέχεις να αδυνατίσεις.