Πουτάνες πρέζες. . . . φώναζαν από ντουντούκες αλλά νόημα δεν έβγαινε, έμπαιναν στο μεγαλείο σαν συσκευασίες δώρου που ανοίγουν με οξυγονοκόλληση. . . Τους στήσανε στα τέσσερα και μετά στα πέντε. Φλυαρούσα να πιω όλη την μόλυνση και είδα για πρώτη φορά ποιήτρια, 1.82 ύψος και μια Κύπρια που γυρίζει ταινίες, υπερπαραγωγές με την κάμερα του κινητού της ενώ μια που τα λεφτά της είναι περισσότερα από τα δόντια της, τα δόντια σου και τα δόντια μου, την κατηγορεί για λογοκλοπές . . . Σήκωσα τα χέρια να μουτζώσω, νομίζανε ότι παραδίνομαι και δεν μου ρίξανε. Ύστερα μπρος στο απόσπασμα στημένοι στα τέσσερα - ή στα πέντε - έτοιμοι για μια τσαρική φωτογραφία. Το απόσπασμα όμως έριχνε σε ένα γάμο που σχόλασε νωρίς. . . Τα όπλα ήταν σκουριασμένα, το ριζικό μας τρύπιο και πουά, οι εργατοπατέρες μας ορφανοί από πραγματικότητα.
Η δεσποινίς Φρέζα, ο Φον Ρεμούλας και η συμμορία του, η Ζυμαροπατούρα, ο Μπαμπαταράντουλος, ο Ονειρικός Ματζίρης, ο Σκοταδόψυχος και ο Σκατόψυχος, ο κύριος Μους στα χακί μαζί με λούτρινους προβοκάτορες και διανοούμενοι, ο Βέλγος δικτάτορας από τον Soho, η μπάντα των Bovine Perspiration, η πατρίδα και η ακρίδα / ( ράγες για τον διάολο - ασανσέρ για το φεγγάρι ) / αυτός ο θίασος, κοντοζυγώνει, απλήρωτος και επαναληπτικά / μαζί με αποτυχημένες αυτοκτονίες και άλλα συμφέροντα / της αφήγησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου