Δ.

τέρμα ο βερεσές από την κάβα
προφυλακτικά ληγμένα΄ μισοτιμής
χιούμορ φτηνό για όλους
και νίκες να έχεις νοσταλγία να βοσκάς
όταν δεν υπάρχει κανείς τριγύρω
μελωδίες από τρύπια τσέπη
φανταστικές
επίτιμα γεράματα / πόνος εξασφαλισμένος
ενοίκια τάφων χαμηλά
και τα ΄΄δικαιώματα πότε πότε΄΄
χορηγοί στην χαρά των άλλων
στην λύπη των σωμάτων
που ζητάνε λίγο ιδρώτα να πνιγούν
σε συσκευασία δώρου και ένα χαμόγελο
που δεν κρύβει τίποτα παρά ο,τι βλέπεις.


βάζεις την εικόνα / βάζω τα τάματα 
βγάζεις τα ρούχα σου / χάρτης με χιλιάδες θαύματα.

*

σε πιστεύω
σε αγαπώ
πάω να πετάξω 
τα σκουπίδια τώρα 
όπως τα πουλιά πετάνε
πριν τα σημαδέψουν 
και οι κάννες φτύσουν θάνατο διασκέδαση  / οτιδήποτε για οικονομία χώρου, ησυχία και ασφάλεια 

βρε.

( τον άκουσα να λέει - Οι πρωινές κάβλες έχουν καθορίσει κάθε μου πράξη, του είπα να πάει να γαμηθεί και γέλασε ο μπινές, μετά καμιά τριανταριά παλιοί προλετάριοι που χόρτασαν σκατό στην ζωή τους και ψηφίσαν ο,τι κυβέρνησε με είπανε άχρηστο τομάρι ξεχνώντας ότι θα τους θάψω όπου να ΄ναι, αυτά τα ΕΦΑΠΑΞ με πόδια και απόψεις.... μετά παραδέχτηκα όλα τα λάθη μου και δεν μου έμεναν πολλά, μια ομορφιά μου έδωσε σημασία και είπα  Ας παίξουμε λίγο ακόμη και εκείνη έβαλε τα όπλα της στο τραπέζι να με σημαδεύουν,προσπαθούσε να μου σπάσει το κεφάλι με ένα μπουκάλι, την ρώτησα αν θα με καθελκύσει, γέλασε και πήρα μια παράταση. . . . )

414

τρομερές σημασίες πεταμένες
άχρηστο δίκιο μαζί μου / να το ακούω μόνο
όπως το τραγούδι σου
όλα τα πράγματα μπερδεμένα
όλα τα νικημένα περιμένουν να δαγκώσουν
να μασήσουν και να σε φτύσουν

έλα να δικαιωθούμε οριζόντια

ενώ

ο κόσμος χάνεται 


η εκδίκηση των Chunga, οι εχθροί - δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα εδώ και αιώνες, ο φίλος - αυστηρά ενικός αριθμός - περπατάω στους δρόμους, δεν έχω τα γυαλιά μου, αν με χτυπήσει κάνα αμάξι θα φταίω εγώ να το ξέρεις, ο κύριος Zappa ήταν σοβαρός άνθρωπος - πονάει το πόδι μου και κουτσαίνω ενώ σε πλησιάζω, στην θάλασσα της αγάπης από 2 Σεπτεμβρίου ή και νωρίτερα,
 η Κύπρος είναι μακριά, 
εσύ είσαι η Αθήνα, 

 σκοτώνουν, σκοτώνουν όχι μόνο την ώρα τους, τόσο αίμα στους δρόμους και απορείς πως η μαλακία πετάει ανθό και τυλίγει τον κόσμο;
μα αυτό ξέρουν μόνο να κάνουν καλά

414 Σ.Ν Πεντέλης

 - Το νευρωσικό άτομο δεν χάνει την επαφή με την πραγματικότητα (όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τα ψυχωσικά άτομα), συνεχίζει να συμμετέχει και να δρα σε κοινωνικό κι επαγγελματικό επίπεδο κανονικά η σχεδόν κανονικά, αλλά αδιάλειπτα νοιώθει μια έντονη εσωτερική ένταση με την μορφή εκνευρισμού, ενοχής, φόβου, αγωνίας η ακόμα και πανικού. Το νευρωσικό άτομο υποφέρει από συναισθήματα ανεπάρκειας και κατωτερότητας, διακατέχεται από μια μόνιμη αγωνία «αν έπραξε καλώς» στο καθετί που κάνει, παρουσιάζει δυσκαμψία στην σκέψη κι αδυνατεί να πάρει αποφάσεις που το ενδιαφέρουν άμεσα, και τέλος δυσκολεύεται σε μεγάλο βαθμό να διατηρήσει διαπροσωπικές του σχέσεις σε σταθερό επιθυμητό επίπεδο. Παράλληλα αυτές οι εκδηλώσεις συνοδεύονται κι από νευροφυτικές διαταραχές , δηλαδή ταχυπαλμία, εφίδρωση, ωχρότητα, συχνοουρία η διάρροια, επιγαστρικό πόνο, αϋπνία, μούδιασμα στα άκρα, αυξημένη αρτηριακή πίεση κ.α. Για την αποφυγή αυτών των συμπτωμάτων το νευρωσικό άτομο αποφεύγει συγκεκριμένες δραστηριότητες ή ομάδες δραστηριοτήτων πχ αποφεύγει την συζήτηση ορισμένων θεμάτων ή να βρεθεί σε συγκεκριμένους χώρους ή να βρεθεί σε αλληλεπιδρώμενα περιβάλλοντα. Αν και αναγνωρίζει το ίδιο το άτομο ότι πρόκειται για παράλογες εκδηλώσεις ωστόσο η επιστράτευση λογικής δεν έχει αποτέλεσμα. Το μόνο που ανακουφίζει το άτομο είναι η απομάκρυνση από τις γενεσιουργές συνθήκες. Η οποία απομάκρυνση τελικώς φέρει επιπλέον άγχος στο άτομο με συνέπεια να βρίσκεται διαρκώς σε έναν φαύλο κύκλο που ολοένα μεγαλώνει. -

μάλιστα. . . 

μετά τα ποτά στην σειρά - οι μπύρες δικές μου, ήπια μια φορά 24 μικρές, την μια πίσω από την άλλη και με μαζεύαν, η Α. που δεν με ζήλεψε ποτέ με μάλωσε, με είπε εγωιστή γιατί τις ήπια μόνος, δυο πρεζόνια με ρωτούσαν αν είμαι καλά και πως με λένε, τους είπα ότι με λένε Παύλο και δεν έχω παιδιά, μόνο μια ανηψιά που θα κάνει τον κόσμο μια χαψιά και δεν θα καταπιεί τίποτα αμάσητο,

ετοιμάζω ταξίδι όπως άλλοι έρωτες και μάχες
 ενώ όλοι έχουν φύγει μακριά
να ξεκουραστούν από την ξεκούραση

καμιά μάχη ή κακό

 δεν θα με βρει.

χα

στον Βασίλη Καλογήρου

 

ένα ψάρι κολυμπάει στο λαιμό σου
ο ουρανός μαυρίζει
χάνεις το χρώμα σου ή μου το δανείζεις
με δανεικά πάντα κερδίζεις
και με υποστηρίζεις χωρίς να ξέρω
ποιος είμαι και που δεν θα πάω

όλα τα φρέσκα μπροστά
τα ακατονόητα μα γλυκά
και από μέσα σκουριά
είμαι καλά
είμαι καλά
και σου μοιάζω
ίσως όταν κοιμάμαι
αλλά δεν τρομάζω
πια.

γράμμα στην Λουλ 2

 

Υπήρχε μια παλιά παροιμία ΄΄Ο Τ. το έχει τούμπανο και εμείς μικρό παπάρι΄΄, αλλά δεν είναι στο θέμα μας. Αγόρασα δυο μπουκάλια βυσσινάδα με ανθρακικό. Μια για σένα μια για μένα. Εσύ δεν είσαι εδώ και έτσι θα τις πιω και τις δυο. Υπήρχε κάπου μια ελαφριά βότκα αλλά δεν την βρίσκω. Βύσσινο και βότκα. . . και το Hell Broke Luce στην διαπασών. Στο videoclip του, ο Θωμάς σέρνει μια παράγκα ενώ καίγεται το σύμπαν, την σέρνει και περπατάει κάτω από την θάλασσα, φλόγες, εκρήξεις, πυροτεχνήματα, ''left - right left - right'' . Να το δεις και να διαβάσεις Celine. Με τον Celine στην Σελήνη κάποτε. . . Βρήκα και ένα βιβλίο με γράμματα του Κοτζιούλα στον Ε.Χ.Γονατά. Θα στο στείλω.

Προσπαθώ να πάω μια βόλτα αλλά τίποτα δεν βγαίνει. Δυο μήνες χωρίς τα γυαλιά μου. Δεν βλέπω μακριά, κάποιοι που χαιρετούν από μακριά νομίζουν ότι σνομπάρω. Λες;  Το καλό είναι το συνήθισε το μάτι και δεν ζαλίζομαι αλλά και ότι δεν με χαιρετάει κανείς πια. Ο Βότσης στέλνει ανταποκρίσεις από την Χαλκιδική και βγάζει λεφτά ενώ άλλοι τρώνε τα δικά τους εκεί. Ο Γάζας στέλνει ανταποκρίσεις από την καρώ ξενιτιά και μετράει λέξεις - ευτυχώς η αδερφή του, του βάζει λίγο παραπάνω στο πιάτο αλλιώς δεν θα την έβγαζε καθαρή. Ο Γιαννακού προσπαθεί να καταστρέψει δυο μπάντες αυτή την εποχή και ψάχνει μια σύντροφο μέχρι να τους χωρίσει ο Θάνατος ή για 3, 4 μήνες. Ο Ντίνος δημιουργεί και απλώνει τον χάρτη επιχειρήσεων. Ο πατέρας έρχεται αύριο το απόγευμα είκοσι κιλά ελαφρύτερος.

- Έσπασα τα γυαλιά μου
- Ωχ. . .
- Τώρα έχω μάτια μόνο για σένα.
- Άσε τις βλακείες. Πάντως αν έσπαγες ένα καθρέφτη μπορεί να είχες εφτά χρόνια γκαντεμιά.
- Γκαντεμιά; Ναι, αλλά είναι εφτά χρόνια ακόμα. . . Γιατί όχι; Φέρε το καθρεφτάκι σου εδώ. . .
- Όχι, όχι, όχι. . .

Ο ξάδερφος μου πρέπει να βάλει γυαλιά. Φοβάται όμως μην γίνει σαν και εμένα' να φουντώσουν τα μαλλιά του, να βγάλει γένια , να αρχίσει το κάπνισμα - και τον βήχα -και να λέει πράγματα που δεν βγάζουν νόημα. Καλά κάνει.

Μου είπες για έναν που τον πληρώνουν για να δέρνει. Ναι. Πες του ότι κάποιοι το κάνουν και τζάμπα. Όπως οι πουτάνες που δεν χρειάζεται να πληρώσεις. Σου περισσεύουν πολλά αν τις βρεις. Πες και σε εκείνον τον μανιώδη αντικαπνιστή ότι αντικαπνιστές πεθαίνουν κάθε μέρα.

Περιμένω τον Βασίλη από το μέρος που λέγετε Κοζάνη, να στείλει την επιλογή από τα Ο.Α. - θα βγει αργότερα πολύ.  Σε ένα μικρό βιβλιαράκι. Μπορεί να τα διορθώσω μετά όταν θα είμαι στο μέρος που λέγετε Κύπρος. Θα βάλω και διαλόγους. . . Πολλούς. . . Όλοι ψεύτικοι αλλά σε όλους κάτι θα θυμίζουν. . . Θα δεις. Αν βρω λεφτά θα σου στείλω να πάρεις ένα μακρύ σκούρο κόκκινο φόρεμα. Να πάρεις και τον Γάζα μαζί σου να δει την γλύκα. Ο Γάζας είναι μια ζωντανή, μικροκαμωμένη απόδειξη, ότι όποιος ειρωνεύεται, αγαπάει. . .Το γεγονός ότι δεν με πυροβόλησε τότε που είχε την ευκαιρία, στο Πολύκαστρο, αυτό δείχνει. . . Του αξίζουν όλα τα λεφτά από το Nobel χωρίς το βραβείο. . .

Είναι όμως μια ιστορία  χωρίς επιμύθιο. Ξεκινάει με ένα ζευγάρι, μέσα καλοκαιριού, σε ένα παγκάκι κάπου στην Αθηνά. Εκεί που γυρίζαμε σαν τους χαμένους και ήπιαμε κάπου τρεις δωδεκάδες νερό ενώ κάτουρο και σάπια κρέατα μας καίγανε την μύτη. Κάπου εκεί, εκείνη του λέει, ΄΄Είμαι υγρή.  . .΄΄ και εκείνος, άγνωστο αν την άκουσε ή όχι, της λέει χωρίς να την κοιτάζει, ΄΄Αυτή η υγρασία με έχει τσακίσει΄΄. Αστείο; Ανόητο; Σίγουρα. . . Ίσως μάθω μετά την συνέχεια. Τίτλος; Εννιά ζωές για ξόδεμα και μια δώρο ή Κωλότσεπη στην καρδιά. 

 

) - - - (

στον Πάνο Γιαννακού

κάτι χειρότερο θα υπάρχει
πιο πραγματικό από χειρόγραφο
- το τελευταίο καρφί στην κάσα
δεν μπαίνει, το προτελευταίο
βολεύτηκε ζεστό ζεστό
δεν λιώνεις και μετανιώνεις
που δεν έριξες σε εκείνο
τον μπασμένο κουτουλιά
η γυναίκα σου ήταν
πάντα και ακόμα δικιά σου
τα γέλια σου πολλά
μα τα ψωμιά σου λίγα
να σου λαδώσουν τις κλειδώσεις


καμιά θεωρία ή σκέψη
καμιά ναζί που κάνει νάζια
και καίει περιοχές άλλες
 μακριά από τις δικές της
να ζεσταθεί
μην σου φαγουρίζει τις φλέβες
αν σου κόφτει
μην τις κόψεις
άσε με να ακούω το αλκοόλ
που τρέχει και τρακάρει
μέσα σου.

ο αφρός πιο πάνω από
το ποτήρι / τι και ποιον
να προλάβει να ποτίσει;
εμένα; τι πικρές σου; τις
χαρές των άλλων;

μα η κόλαση είναι αυτοί. . . ποιοι; αυτοί πάλι
τους ξέρεις και δεν τους ξέρεις
θα σου έρθουν σαν κακό -  εκεί που
δεν τους περιμένεις

έκπληξη, μαλάκα.

μου.

Χαροχορεύω
με προσπερασμένα χρόνια
και εσύ κάποτε ανίκητη
στην λάσπη κάτω να βλέπουν
βήματα από βρομιές και άλλες
υπερηφάνιες και διάφανες ανάγκες
κοντοπούτανοι και άλλες υπερδυνάμεις
ξέρεις. . . .