Χάλι Χάνι

μπερδεμένος

αναμαλλιασμένος

μια μπούκλα μυαλό

και

- Κλείσε το Φως. . .

- ο Ήλιος είναι.

μου μάζεψε όλους τους αυτόχειρες στο σπίτι, τους μισούς τους είχε αγαπήσει, οι υπόλοιποι ήταν για μπούγιο, να φαινόμαστε πολλοί και πολύ. Έβαζε στοίχημα ποιος πρώτος θα αυτοκτονήσει και ποιος θα εκδοθεί. Βούλιαζα στην πολυθρόνα και ανά δέκα λεπτά ένα καλό παιδί μου γέμιζε το ποτήρι με βότκα, χυμό ροδάκινο και παγάκια που χτυπούσαν όπως η καρδιά πριν σταματήσει. Ήταν σαν το ΄΄Κακό΄΄. Ότι και να έκανα θα με νικούσε - όπως οι ηρωίδες του Στρίντμπεργκ .Όταν γύριζα από τα χαμαλίκια, πετούσα το μεροκάματο στον τοίχο, το μύριζε και έβγαινε όλο χαρά. Καλύτερα και από μπουρδέλο. Δεν μαγείρευε αλλά ζωγράφιζε στα πιάτα τα πιο νόστιμα γεύματα. Ψοφούσαμε στην πείνα αλλά από εικαστικά άλλο τίποτα. . . Βούλιαζα στην πολυθρόνα. Ένα ζευγάρι χόρευε swing με συγχρονισμό θανάτου. Σε κάποια φάση πέσανε πάνω μου. Ο αγκώνας της κοπελιάς βρήκε στόχο στο μάτι μου. Γελούσαν. Μου πήρανε το ποτήρι. Δεν είπα τίποτα. Ήμουν καλός άνθρωπος. Ένα άλλο ζευγάρι με πλησιάζει και τέλεια διφωνία μου λένε ΄΄Μας αρέσουν τα Οινοπνεύματα Αντιλόγιας΄΄. Δεν έχω τίποτα να τους κεράσω. . . Μου λείπουν και κάποια λίτρα αίμα - ΑΧΕΠΑ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ, 401, 424, Παπανικολάου. Στο ΑΧΕΠΑ δυο τύποι, λιάρδα και οι δυο, συνοδεύουν ένα που του σπάσανε τα πάντα μέσα του, μετά από τροχαίο. ΄΄ Έχουμε λίγο αίμα στο αλκοόλ μας. . . Για τον φίλο μας΄΄. Κάποιοι σταμάτησαν την αντιβίωση για να πιούνε και άλλοι δεν είχανε ούτε μια ρυτίδα στο πρόσωπο. Στο Ιπποκράτειο ο Σκορδάς, να χτυπάει η καρδιά του και να με νανουρίζει - Σημειώσεις Θαλάμου 245 - Θυμάμαι. . . Ήταν τότε που φορούσα μαύρα αλλά νόμιζα ότι λάμπω - για λίγο. . . σαν πυροτέχνημα ή πάθος. . . Δεν ήταν ποτέ το θέμα η διάρκεια, όσο και ο λογαριασμός μεγάλωνε. Κάτι θα έβρισκα να απολογηθώ΄ Γυναίκες που δεν πήρανε ούτε ένα σέντσι και κόστισαν πιο πολύ απ΄ όλες, μια ρημαγμένη βιβλιοθήκη, ταξίδια πάντα με χορηγό το πιο όμορφο χαμόγελο της πόλης. . . Ένα χαμόγελο χωρίς ΄΄γιατί;΄΄.