Ο Παίκτης

Οι ερωτήσεις μου δεν άρεσαν καθόλου στην Παυλίνα και κατάλαβα ότι ήθελε να με θυμώσει με τον τόνο και την παράδοξη απάντηση της.

<< Τι να σας πω, διασκεδάζω αφάνταστα όταν γίνεστε έξω φρενών! Κι ύστερα, μου ωφείλετε κάποια ανταμοιβή και μόνο για το γεγονός ότι ανέχομαι τις ερωτήσεις και τα συμπεράσματα σας>>
<<Θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα να σας κάνω ό,τι ερώτηση θέλω>> απάντησα ήρεμα.<< Κι αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή είμαι έτοιμος να σας προσφέρω οποιαδήποτε ανταμοιβή κι επειδή τώρα τελευταία έχω πάψει να λογαριάζω την ζωή μου.>>

Η Παυλίνα έβαλε τα γέλια.

<<Την τελευταία φορά που ανεβήκαμε στο Σλάνγκενμπεργκ, είχατε πει ότι αρκεί ένα νεύμα μου για να πέσετε στο γκρεμό - κι έχει το λιγότερο τρεις χιλιάδες μέτρα βάθος. Θα ΄ρθει μια μέρα που θα το κάνω αυτό το νεύμα, μόνο και μόνο για να δω ότι κρατάτε το λόγο σας, και να είστε βέβαιος πως δεν θα σας λυπηθώ καθόλου. Σας μισώ, ακριβώς γιατί σας έχω δώσει πολύ θάρρος, κι ακόμη περισσότερο γιατί σας έχω ανάγκη! Κι αφού προς το παρόν σας έχω ανάγκη - θα σας φερθώ καλά!>>

Ήταν έτοιμη να σηκωθεί. Φαινόταν απ΄ τον τόνο της φωνής της ότι ήταν εξοργισμένη. Εδώ και κάμποσο καιρό, τελείωνε πάντα τις συζητήσεις μας εκνευρισμένη, μ΄ ένα τόνο εχθρικό, ναι, κυριολεκτικά εχθρικό.

Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

Ο Παίκτης

μετάφραση Όλγα Αγγελίδη.