βρέχει

ΕΙΝΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΑΜΩΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΑΓΑΠΗΣΑ ΕΓΩ ΕΓΩ ΕΓΩ ΠΟΤΕ.ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΡΩΣΤΕΙΆ. . .Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ. . .ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ . . ΑΥΤΟ. . .ΝΑ ΖΩ. . .ΠΡΙΝ ΚΑΜΙΑ ΩΡΑ ΕΝΑ ΑΜΑΞΙ ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΜΕ ΕΣΤΕΛΝΕ ΝΑ ΔΩ ΤΟΝ ΠΟΛΥΒΙΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ....Ο ΟΔΗΓΟΣ ΑΣΤΟΧΗΣΕ.

βρέχει.κάποιος ξεπλένει τις αμαρτίες του.κάποιος χαίρεται.κάποιος νιώθει καλά με τον εαυτό του και κάνει υπνό μακάριο.μια πουτάνα καλή πουτάνα φωνάζει μηχανικά και ο ποιητής την μιμίται χωμένος στην ασφάλεια, στην αφέλεια του, στην καλοργανωμένη ματαίοτητα.τα πότα σήμερα ήταν κερασμένα και η παρέα καλή όμως μαραζώνεις. . . επειδή δεν περιμένεις κάτι.τα νομίσματα κουδουνίζουν στην τσέπη μαζί με το κινητό. σου τηλέφωνεί

- ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ; ΕΛΑ...ΠΗΡΕ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΜΟΥ ΦΩΤΙΑ. . .ΑΓΟΡΑΣΑ ΚΑΙ ΜΑΥΡΗ ΜΠΥΡΑ. . .

σαν ξόρκια τα λόγια της.ίσως γίνω πρίγκηπας.
βρέχει.τα ίχνη θα χαθούν.περιέργοι ήχοι μέσα στο σώμα.κυνηγητό με τον εαυτό και η δυστυχία στην μνήμη.τραγικό ένα νέο παιδί να χαίρεται όταν να θυμάται.σαν κάτι γέρους που θέλουν αλλά δεν μπορούν πια.

ο γιατρός να πετάει ατάκες δολοφονικές.μακέλαρης ο γιατρός.αλλά δεν το εμπιστεύομαι.με ζηλεύει επειδή είμαι ασθενής και εκείνος γιατρός.


όλη η ομορφιά στο πρόσωπο της Μαυρούκας στο λεωφορείο.το παντελόνι της κατεβασμένο ίσα ίσα να μην την συλλάβουν.τα μάτια της κοιτάνε χαμηλά. ταπεινή. ανεξάρτητη μέχρι να ανοίξει ο καργιόλης που την μπανίζει το πορτοφόλι του.

βρέχει. . . .ένα ποτήρι χύμο παρακαλώ. . .