Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Συμαζεμα


στον τοίχο που ακούμπησα για να ξεράσω,
στον τοίχο που αγκάλιασε την πλάτη μου
και με στήριξε για να μην πέσω



το κορμί της στο κρεβάτι στο σχήμα του αγκυλωτού σταυρού. το Τρίτο Ράιχ απλωμένο σε όλη την ευτυχία μου. Άσε να παρκάρω την γλώσσα μου όπου θέλω, μην σκέφτεσαι το Κακό όταν δεν μιλάω / μην είσαι αναποφάσιστη,διάλεξε ένα όπλο και ρίξε, θα κάνω πως πεθαίνω μέχρι να βαρεθείς με αυτό το παιχνίδι, θα φωνάζω και τα ποτήρια των εχθρών μου ραγίσουν ( οι εχθροί μου πάντα κρατάνε ένα ποτήρι στο χέρι, μικρότερο από το δικό μου, αδιάφανο πολλές φορές,να μην καταλαβαίνω τι πίνουν. . .να μην καταλαβαίνω πως ζούνε ). στην σειρά όσοι αγαπάνε,στην σειρά όλοι. . . και όσοι μισούνε από πίσω τους. . . θέλω να ραντίσω στις συσκευασμένες τους καρδιές την αμφιβολία μα μια καύλα αλήθειά γυμνή μου γνέφει ΣΙΩΠΗ.
την υπακούω. προσπαθώ να βολευτώ στις γαμημένες σειρές, κάπου ανάμεσα, με την ταμπέλα του σχιζοφρενή αλλά και οι μέν και οι δέ με κάνουν μπαλάκι ανα μεταξύ τους. κάθομαι στην γελοία θέση του κέντρου μα σύντομα εκτοπίζομαι απέναντι τους. . . φωνάζουν ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΜΜΑΖΕΨΕΙ. . . κάποιος θα ΄ρθεί. . .ας μην φοράει στολή, ας μην φωνάξει δυνατά το επίθετο μου, μόνο το όνομα μου να πεί με τρόπο ευγενικό, νοσταλγικό, όπως λέει κάποιος το όνομα της πατρίδας που τον διώξανε σηκωτό - να μου πει το ονομά μου, όπως ένας φίλος κάποιον φίλο του που τον βλέπει τυχαία στο δρόμο μετα απο καιρό. . .σας παρακαλώ.

η καύλα αλήθεια γυμνή πάλι βάζει τον δείκτη στην μύτη της. ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ. . .ΠΙΤΣΙΛΑΣ ΜΕ ΛΑΣΠΗ ΚΑΙ ΟΙ ΛΕΚΕΔΕΣ - ΣΑΝ ΑΙΜΑ - ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ. . .ΣΥΜΜΑΖΕΨΟΥ...ΜΑΖΕΨΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΑΠΟ 'ΠΕΡΑ. . .ΑΝ ΤΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑ,ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ ΣΠΙΤΙ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: