Τα σκυλάδικα της επαρχίας είναι μια ανοιχτή πληγή για να βγεί το χαλασμένο αίμα. Τα κορίτσια είναι μίζερα,τα ποτά πρόστυχα, τα τραγούδια παράφωνα, τα αφεντικά κι οι σερβιτόροι αλήτες, αλλα το σύνολο είναι μαγικό. Πουθενα στην επαρχία δεν υπάρχει ένα μέρος να νίωσεις τόσο όμορφα κι ελεύθερα όσο εκεί. Τα ξεκούρδιστα όργανα και οι παράφωνες τσιρίδες, χαλάνε την αρμόνια ένος κόσμου που θέλει χάλασμα. Τα φτηνά τραπέζια και τα ποτήρια σπάνε,όχι απο απροσεξία΄ και κανεις δε στεναχωριέται. Τα κορίτσια δεν ζητάνε πολλά΄ ένα ποτό για να κάτσουνε δίπλα σου. Έχουνε πλατινένια μαλλια που φέγγουνε στο σκοτάδι,καπνίζουνε,δεν σε φοβούνται, μιλάνε ελεύθερα κι ακούνε πρόθυμα αυτά που λές,χωρίς να γκρινιάζουν.
απο το μυθιστόρημα 525 Τάγμα Πεζικού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου