Αγρυπνία ανευ πίστεως

Ζυστίν

τοπίο μαγεμένο και χάδι στεγνό

ως πότε θα χαρτογραφώ τα λάθη μου

οι γονείς κοιμούνται σαν καλοί γονείς / εγώ ξύπνιος / κοιμάμαι όταν οι ξύπνιοι κοιμούνται / και άλλες τέτοιες παραδοξολογίες / σε ένα κόκκινο δερματόδετο βιβλίο / μια ερωτική επιστολή 54 σελίδων / στην χωματερή / μαζί με τα αισθήματα του αποστολέα / 20 χρόνια / και τα τελευταία 3 ό τροχός να γυρνάει / με ταχύτητες μυστήριες / έχει και κάτι απότομες στροφές / μη τρομάζεις όμως / μη με παρεξηγείς / όταν χάνω τα λόγια μου / γαβγίζω / τραγούδια /στίχους μπλεγμένους με τις προκαταλήψεις μου / τα ΄΄ αναμφισβήτητα ΄΄ που δεν παραδέχομαι / περιμένοντας το ξημέρωμα / με ένα ελαφρό τρέμουλο στα χέρια / κρατώντας σαν όπλο / μια ρετσίνα / ελιές / κασέρι καπνιστό / κλεμμένο από την έκθεση / απάτη στην απάτη / και η ανθρωπότητα εξελίσσεται / με τους δικούς της / γελοίους πλην νόμιμους ρυθμούς / σαν αγιοποιημένη καριόλα πολυτελείας / σαν αλήθεια βαλσαμωμένη βολική / σαν και εσένα / όταν δεν μιλάς / η ανθρωπότητα που λες . . . .