1.
πύρινα ροδοπέταλα σκορπισμένα
σε καμμένη γη
ένα ευχάριστο στραβό μονοπάτι
εκεί να μονολογώ
να προσκυνώ το τίποτα
να λατρέυω το ελάχιστο
να φοβάμαι το απόλυτο
να αγαπώ....
2.
οι ήρωες δικαιωμένοι
οι είρωνες διαμελισμένοι
κάθε δράση βαλσαμωμένη
κάθε συνείδηση σκουριασμένη
ένα γυάλινο γρανάζι
μια παραπεταμένη καρδιά
που ραγίζει
που τρίζοντας παλμοκροτά
3.
αργοπορημένες ντροπές
μετρώντας τις μέρες
ξάγρυπνοι νεκροί
στην σκοπιά περήφανου ονείρου
η ελπίδα παρατείνει αυτο το βάσανο
οι αυπνίες δεν ανήκουν πια στη νύχτα
οι φίλοι κατήργησαν τα ξενύχτια
τις επιδρομές
σε μπουκάλια άδεια κορμιά
κορμιά γεμάτα τσιγάρα
τσιγάρα φιλτραρισμένες ψυχές
ψυχές που αργοσβήνουν
4.
έξω απο παλάτια και χαλάσματα
εκείνοι που ονειρεύονται
απέργουν
εκεινοι που σκοτώνουν
ανθούν
και εσυ σκεπάζεις τους ώμους σου
με ότι περίσσεψε απο την σημαία
που κρέμασαν
κατόπιν διατάγης
μιας εισαγώμενης γιορτής
απο ένα αναποδογυρισμένο κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου