Στον Νίκο Β.

δεν έχουμε και λέμε

Τριμμένος ο καβάλος, το ύφασμα εγκαταλείπει από μόνο του κι αφήνει μόνο του το σώμα / αισθήματα της ώρας / παραγγελιές και τρέλες πάνω από το κεφάλι σου / χορός συρτός πάνω σε αυτούς που σέρνονται / οι αρχαιολόγοι, οι αντί-νεκροθάφτες, οι λιπασματοποιοί  / παραγωγή, ωχρό σουξέ / επιδόματα μετά θάνατον ( ούτε πως να πεθάνουμε, δεν μάθαμε, Νίκο ) /  χορός συρτός πάνω σε αυτούς που σέρνονται, δεν έχουν που να πάνε, δεν ξέρουν και έτσι επιστρέφουν, κάθε φορά πιο γρήγορα και πιο σωστά, τσακισμένοι, πιο γνωστικοί  / ιστορίες απίστευτες με πολλούς πιστούς / ο χασάπης πουλάει το χοιρινό για μονόκερο / κουλουρτζήδες πριν το ξημέρωμα με αλκοολικούς σε νταλαβέρι / παιδική ανεργία / μη παρακρατικές οργανώσεις / εισιτήρια στα νοσοκομεία ( το λογικό και πρακτικό θα ήταν να πλήρωνε κανείς το εξιτήριο / θα έπεφτε κάπως και η θνησιμότητα ) / όλα βγαίνουν σιγά σιγά με ευγένεια εξελιγμένη / χτυπάνε αφού μπούνε / ταιριάζουν όλα γάντι  / δηλαδή δεν αφήνουν αποτυπώματα / εκ του ασφαλούς στο ύψος των παραστάσεων.