σημείωση 244

 Δεν είχαμε θέμα και βγάζαμε ατάκες τάκα τάκα / στίχους σαν στραβωμένα καρφιά ματωμένα, να τα ισιώσεις δεν συμφέρει / υποθέσεις  / π.χ. Ο Ρίτσος στο ΄΄Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας΄΄, εννοούσε λάκκους; Τάφους; Αυθαίρετα πλάι στο κύμα; / Ποιος ξέρει; Ποιος φταίει; / Όλα θα βρεθούν αρκεί τα θύματα να μην λιγοστεύουν / Ροζ γραμμή παραγωγής θυμάτων / Τρελοί που δεν τους μαζέψανε άλλοι τρελοί ακόμα - ο λιγότερος τρελός μαζεύει και όσοι νικούν / θα μας δουν / εμείς δεν θα τους δούμε / θα τους διαβάσουμε πάλι / γραμμένους στα μαρμάρινα σκαλιστά αρχίδια της ιστορίας / πλάι στους κομπάρσους που κάνουν τα μπαχάρια σε όλη την υπόθεση / εκείνους που περνούσαν τυχαία και είπαν να φάνε το κεφάλι τους / εκείνους που οι σύντροφοι τους / δεν τους ξυπνούσαν να πάνε στην δουλειά / γιατί ήταν άνεργοι / όταν η ανεργία δεν ήταν στην μόδα / και οι κανίβαλοι δεν είχαν βγάλει ακόμα βιβλίο με συνταγές μαγειρικής και τρόμου.