Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

τελικά η μαριονέτα κρατάει τα σκοινιά


οι ελέφαντες από πάνω γαμιόντουσαν και εσύ απέναντι μου χοροπηδούσες σαν μαϊμού και μου είπες να ξηλώσω τους διακόπτες,θα ζούμε με το φως πια του ήλιου και όταν ονειρεύομαι μην μου πιάνεις τον κώλο

. . .

και 3, 4 , 19/10 του 89΄ ανάθεμα την ώρα που ζήτησα ένα ποτήρι νερό και μου φέραν μπύρα δεν πειράζει, το ίδιο κάνει, πιες . . . και μετά οι άρρωστες σκέψεις στέκουν πιο καλά και ας με φοβάσαι οι άρρωστες σκέψεις στέκουν πιο καλά και ότι στέκει θα πατήσει πάνω σε αυτά που τρέμουν και φοβούνται και εσύ με φοβάσαι . . . . . μαζί....μαζί....μαζί....

. . .

μου την έπεσε ένας, όμορφο αγόρι που ίσως να ήταν ευτυχισμένο ή να τραβήξε το τραπεζομάντιλο και αναποδογύρισε πολλά τραπέζια. . . και μου μίλησε ταπεινωμένος από την αγάπη και τις λέξεις που ήθελε να πει . . μα του είπα είμαι κνίτης. . . τότε στράβωσε και με κοίταξε με ένα βλέμμα εξουσιαστικό και είπε ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΕ
και έφυγε...
. . .

θα ανεβούμε στα κάστρα και απ΄ κει θα βλέπουμε την πόλη να ερωτοτροπεί με τις φλόγες και τις πέτρες εναντίον της σκέψης μέσα από την μπετονιέρα...εσύ θα κρατάς το βιβλίο και εγώ διαβάζω το απόσπασμα που λέει για τους Αχαιούς που τα κάνανε στην Τροία Πουτάνα και με ένα Κούφιο Άλογο τους πήγανε γαμιώντας.

2 σχόλια:

Stratos είπε...

Μ'αρέσουνε πολύ τα κειμενά σου.
Καλή συνέχεια, να έχεις φίλε μου.

Καλημέρα! :)

ειρήνη είπε...

χαίρομαι τη γραφή σου..

συνέχισε..