Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

4 επόχες


1.
φιλιά χωρίς θόρυβο
σαν να πυροβολείς
στο κέντρο της ερήμου με σιγαστήρα
και ράγες που οδηγούν στο Άουσβιτς ή στο κρεββάτι σου

2.
συγνώμη

3.
αδέσποτοι οργασμοί
ζητούνε διαχειριστή
4.

- το φεγγάρι είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά

εσύ λίγες εκατοντάδες

το φεγγάρι όμως το βλέπω

εσένα όχι.

- ναι αλλά στο φεγγάρι δεν θα πας ποτέ. . .

- ( χαμογελάει)

2 σχόλια:

Ανδρέας Καρακόκκινος είπε...

Μ' άρεσαν τα ποιήματα σου. Θάλεγα είναι ρεαλιστικές μαχαιριές στον παραλογισμό που μας επιβάλλουν και αντίσταση συναισθημάτων στη σιωπή που μας πνίγει.
Μου ήρθαν κάποιοι στίχοι του Ασλάνογλου.
" Είπες, κάποτε αυτά τα ποιήματα θ' αγαπηθούν πολύ
θα τοιχοκολληθούν, να τα διαβάσουν όλοι.
Μια μέρα θα υγράνουν μάτια και χείλη
θα διαβαστούν κάτω από φανοστάτες, σε βροχερές συνελεύσεις.
Τέλος, καθώς πολλούς θα τυραννήσουν, θα καούν
ή θα ταφούν σε ανήλια σπουδαστήρια - κι είπες πάλι
ίσως ο άνεμος μιας δροσερής αυγής να τα σκορπίσει"

Β.Σ. είπε...

ας πούμε καλύτερα οτι είναι παράλογες μαχαιριές στην λογική που μας επιβάλλουν . . .

χαίρομαι που σου άρεσαν.


Καλημέρα

υ.σ. ο Ασλάνογλου είναι απο τους αγαπημένους μ ποιήτες.