σέρναμε το κουφάρι μας
μέρα και νύχτα
σε γαμημένες πόλεις
που μοιάζανε με εμάς
διεκδικώντας
ότι περίσσεψε
από την Νύχτα
και ότι εξόρισε
η Μέρα
ώσπου τα όνειρα μας έγιναν πραγματικότητα
και αυτή πραγματικότητα δεν είχε τίποτα από όνειρο
( ανέκφραστα, χωρίς πάθος μου είπες ο χρόνος είναι μια πλάνη και ότι δεν θα γίνουμε άνθρωποι ποτέ ποτέ ποτέ, και ότι θα καρφώνουμε ο ένας στον άλλο ταμπέλες και θα ακολουθούμε δρόμους που στρώσανε άλλοι άνθρωποι πάνω σε άλλους ανθρώπους, μέχρι να ρθει και η δική μας σειρά και τότε θα σε δώ τι θα τις κάνεις τις ειρωνείες και που μέσα θα τις βάλεις τις ειρωνείες, γιατί οι ειρωνείες θα είναι άχρηστες [ σαν και εσένα ] αφού δεν θα τις ακούει κανείς και σαν μουρόχαβλοι θα κοιταζόμαστε τότε και τίποτα τίποτα τίποτα. . . )
και πεθάναμε
άλλος νωρίτερα
άλλος αργότερα
κάποιοι ακριβώς στην ώρα τους
συνεπείς και αξιαγάπητοι
( μετά όμως. . . )
την συνέχεια
- μετά όμως-
την ξέρει
ο φίλος και συνοδοιπόρος
επί μια μαύρη επταετία
και άλλους τόσους
πέτρινους αιώνες
Νίκος Β.
(που στην προσπάθεια του
να κατατροπώσει
ένα χρυσό
βαρύ
μηδενικό
έμαθε
να ζωγραφίζει)
2 σχόλια:
"Όσοι κρυφτήκαν στα τριαντάφυλλα γλυτώσαν" λέει ένας αγαπημένος στίχος. ΄Αλλά για να 'χει η πραγματικότητα κάτι από όνειρο και να μην σέρνουμε σκυφτοί τις ελεεινές ταμπέλες μας, πάνω σε δρόμους που βάδισαν άλλοι κι άλλοι, ίσως η μόνη λύση είναι να πετάξουμε σε έναν καινούριο ουρανό μια νύχτα που δεν θα την ακολουθήσει μια συνηθισμένη μέρα, σε σύρματα ηλεκτροφόρα με πουλιά γαλάζια και μεθυσμένους άγγελους που παραπάτησαν στο τελευταίο κέρασμα της Πλάνης.
Καλό ξημέρωμα...
΄΄...σε έναν καινούριο ουρανό μια νύχτα που δεν θα την ακολουθήσει μια συνηθισμένη μέρα...΄΄
αυτός ο καινούργιος ουρανός...
και ακόμα μια ήμερα όπου και μια μικρή, ασήμαντη λεπτομέρεια να αλλάξει όλα θα είναι διαφορετικά - και στραβά βαλμένη ταμπέλα με το βέλος και την επιγραφή ΄΄προς Όνειρο΄΄ ίσως ανάψει.
να ΄σαι Καλά.
καλή σου μέρα.
Δημοσίευση σχολίου