Θέατρο άνευ λόγου - σαν έρωτας

-ΜΠΕΚΡΟΥΛΙΑΚΑΑΑΑΑΑΑ.....

- ΠΟΥΤΑΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑ...

( γέλια. . .)

- ωραία είναι να μαλώνουμε στα ψέμματα που και που, ε;

- πιο ωραία είναι όταν αγαπιόμαστε στα ψέμματα που και που.

-μμμμ, εξυπνάδες. αυτά να μην έλεγες θα ΄σουν ο καλύτερος.

- είμαι ο καλύτερος. για αυτό με αγαπάς. έστω και στα ψέμματα.

(σηκώνεται από τον καναπέ και γεμίζει τα ποτήρια. τα βάζει και τα δύο μπροστά της. δε του δίνει)

- μου αρέσει όταν μαλώνουμε γιατί δίνουμε κουράγιο στους άλλους. . .

- ναι. μας κοιτάνε με ένα ηλίθιο βλέμμα, κάτι μεταξύ δήθεν κατανόησης και οίκτου και λένε από μέσα τους ΄΄Καλά είμαστε κι εμείς΄΄.

-΄΄ λένε από μέσα τους ΄΄, χαχαχα όλα από μέσα τους τα κάνουν. γελοίοι.

- μπα, γελοίοι είμαστε και εμείς. μόνο που είμαστε από άλλο έργο.

- εσύ; ο καλύτερος; πως γίνεται να είσαι γελοίος;

- είμαι ο καλύτερος γελοίος του κόσμου. . . δώσε μου να πιω . . .

( του δίνει το ποτήρι που έπινε εκείνη τόση ώρα και συνεχίζει με το άλλο )

η Νύχτα, λένε, ανήκει σε όσους δεν αγαπάνε

σε όσους μετράνε την μοναξιά με τρόμο

και σέρνονται αντί να περπατάνε

χαράζοντας πληγές με γυάλινα χείλη

και λίγο ουρανό.