Άφησε τις λέξεις να βόσκουν
στα βιβλία
δεν πειράζουν,δεν ενοχλούν
φιλάρεσκα χαμογελούν
όταν τις πετροβολούν
κλαίνε όταν η άγνοια τις περιπαίζει
Άφησε τα δάκρυα να καθαρίσουν
το πρόσωπο σου
τις επιθυμίες να εκβιάσουν τις ανάγκες σου
το βάδισμα σου
να ανοίξει δρόμους
Άφησε τα χρώματα να ποτίσουν
βαρετές λευκές επιφάνειες
και τα λουλούδια να ανθίσουν
στο κορμί σου
τον θαμπό ήλιο να διψάει
για σκοτάδι μεθυσμένο
Άφησε τις ευσυγκίνητες μύγες
να γλύφουν ποιητικά μαυσωλεία
και τις ανακαινισμένες γεροντοκόρες
να σχεδιάζουν τοιχογραφίες
με αίμα περιόδου
και γελοιογραφίες πανω στην σκόνη της προόδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου