του

Το μελάνι από τις σελίδες
στρωμένο τώρα στο τομάρι

 ό,τι είχε να πει, το είδε
 απάνω του να βολτάρει
 λες και τα ήξερε όλα
 πιωμένο χωρίς να πνιγεί
                         να πνίξει

έτσι,
κάτι να γδάρει
να ζει καλό
κάτι να βγάλει

και το γέλιο από τα μέσα
το κεφάλι του σπάει.