blink

κρύψε τα χάπια τους
και οι γυναίκες μας θα τους αγαπήσουν / βάλε παλαμάκια να μην ακουστεί τίποτα και ένα αλεξικέραυνο στο κώλο που θα δώσεις στην οργή / βρες ένα σωσία να κάνει την σκατοδουλειά καλά, θα τον θυμόμαστε και το όνομα του / οδός, μικροοργανισμός και τραγούδι / κράτησε θέσεις και για αυτούς που δεν θα ΄ρθουν / μην πιεις απόψε, μην ξεχάσεις το επίθετο μου, ζήσε άλλα εικοσιπέντε χρόνια, άλλα εικοσιπέντε τέτοια χρόνια / πες στα παιδιά σου και την άλλη αλήθεια και μην τους αφήσεις χρέη να σε θυμούνται / σβήσε τα φώτα - Ο ήλιος είναι. . . / σήκωσε ένα λευκό τραπεζομάντιλο μην μας φάνε αδιάβαστους / μάθε απ΄ έξω τους ευεργέτες, τις παραδόσεις, τα στενάκια, τα παραστατικά που χάθηκαν μια μέρα του ΄93 / άσε τους να φαγωθούν. . . Δεν θα χορτάσουν οι αχώνευτοι και θα ξαναγυρίσουν.

Ξαναγράφεται το κοστολόγιο
( σε ένα τεφτέρι με τις μαλακίες και τα χρέη
  σε είχα, ρημάδι, με είχες, κορόιδο )
και όλα προβλέπονται - μισά.

π.

 Ξεκινάει στα σύνορα με την Βουλγαρία.

 Αρχές της δεκαετίας του Ογδόντα - Τι βιβλία βγαίναν τότε; Πόσο ήταν το Χρέος τότε;
 Φαντάροι με τα όλα τους - παλάσκες, κράνη, όπλα - καθαρίζουν την τάφρο.
 Κάποια τέρατα βρίσκουν ένα πιο ήσυχο. Πέφτουν αυτοί οι ήσυχοι από τον ουρανό, ενοχλούν και τους περιμένουν οι διαόλοι, καριόληδες σε υπηρεσία πάντα. Με αρχηγό, να κανονίζει να βγάζουν την πίστη και ο άλλος να υπομένει. Το είχανε σίγουρο ότι δεν θα ξεσπάσει. Ρίχνανε φάπες, μπινελίκια. . . . Το συνέχιζαν με ρυθμό. Μέχρι που σήκωσε το όπλο ο ήσυχος και ούρλιαξε ΄΄ΘΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΣΩ ΌΛΟΥΣ. . .΄΄. 

 Δεν συμμετείχαν όλοι. Γιατί να τους σκοτώσει όλους; Η κωλανθρωπιά είναι συνήθως οργανωμένη και η σκατοψυχιά θέλει μόνο πίστη.

 Κάποιος, ήρεμα τον πλησίασε και τον ρώτησε - Ποιος σε πείραξε;

 Ο άλλος τρομαγμένος του έδειξε τον Αρχικαριόλη.

 Τότε έπεσε μια ξεγυρισμένη ανάποδη στον Αρχικαριόλη και ξαπλώθηκε, η άχρηστη κοπριά. Τα γύρω του κοπούκια πάγωσαν. Φάγανε και αυτά μερικές μετά.

 - Είδες; Κανείς δεν θα σε πειράξει, Άγγελε. Να μιλάς όταν κάποιος σε πειράζει. . .