ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΠΙΝΕΙΣ...

ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΠΙΝΕΙΣ
ΩΡΑΙΑ ΦΡΑΣΗ
ΤΗΝ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ
ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΕΒΛΕΠΕ ΚΑΝΕΙΣ
ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΣΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΦΟΡΕΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΓΙΝΑΝ ΣΟΒΑΡΟΙ
ΕΓΩ ΓΥΑΛΙΖΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ
ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΗΤΑΝ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ
ΤΑ ΒΙΑΣΤΙΚΑ ΦΙΛΙΑ
ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙΣ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΣ
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ ΨΙΘΥΡΟΙ
ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ

-----------------

ΩΡΑΙΑ ΦΡΑΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙ....

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

ποσο θα ήθελα να χορέψω βαλς με εκείνο το λευκοντυμένο τριαντάφυλλο.....
αντιθέτως ακροβατώ στο σκοινί παλεύοντας με παπαρούνες και κισσούς
φυτά σπαρμένα απο θεούς
μικρόψυχους σαν τους δικούς τους καιρούς

Στους ξεπεσμένους που κάποτε απο ψηλά μας χαιρετούσαν....

στον ουρανό πλανιέται η δικαίωση
κάτω απο το χώμα η ζωή

η φυγή καταρρέει

στάσου όρθιος

μην κρυφτείς

κι αν πέσεις

και δεν σ΄ αφήνουν να σηκωθείς

σάπισε

μην συρθείς

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΝΤΙΓΟΝΗ....

ΕΙΜΑΙ ΕΙΡΩΝΑΣ.Η ΕΙΡΩΝΙΑ ΜΕ ΤΡΕΦΕΙ,ΧΑΡΙΣ ΑΥΤΗ ΕΠΙΒΙΩΝΩ ΜΕ ΟΣΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΣΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ.
ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΤΕΤΡΙΜΕΝΟ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ.
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΟΦΕΙΛΩ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΙΣΩ.
ΠΛΑΣΜΑ ΤΟΣΟ ΣΙΧΑΜΕΡΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΥΧΟ.
ΚΙ ΟΜΩΣ.....

ΥΠΗΡΧΑΝ ΩΡΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ (ΜΕΘΥΣΜΕΝΕΣ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ) ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΦΥΓΑ.ΚΡΑΤΗΣΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ,ΤΟ ΠΟΤΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΜΕΡΙΑ.

ΙΣΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΑ 2 3 ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΑ ΠΙΣΩ,ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΑ ΟΜΩΣ ΠΙΟ ΚΑΘΑΡΑ.ΝΑ ΜΕ ΣΗΜΑΔΕΥΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΙΣΤΟΛΙ ΤΗΣ.ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΠΥΡΟΒΟΛΗΣΕΙ ΕΦΕΥΓΑ.ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΣ,ΧΑΜΕΝΟΣ,ΣΚΟΥΠΙΔΙ.ΕΒΛΕΠΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΓΙΟΡΤΕΣ.

ΕΜΟΙΑΖΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΠΟΤΕ ΜΕ ΓΙΟΡΤΗ,ΑΝΤΙΓΟΝΗ.

ΑΛΛΑ....ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΟΥΣ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ,ΤΕΧΝΗΤΟΥΣ ΜΕ ΜΕΣΑ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΙ 2 ΚΑΛΑ.


ΝΑ ΄ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΑΝΤΙΓΟΝΗ.Η ΒΟΤΚΑ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΤΗΡΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΠΙΣΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΡΑΓΙΣΟΥΝ.

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΝΤΙΓΟΝΗ.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΦΤΑΣΕΣ.ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΜΟΥ.

ΝΑ 'ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.

Μια φορά και ένα καιρό ήταν ένας κότσυφας που τον λέγαν ΤΑΣΟ.........

Πριν 2 χρόνια τύπωσα με δικά μου έξοδα και την ανεκτίμητη ( μέχρι τότε ) βοήθεια κάποιον φίλων και γνωστών σε 10 αντίτυπα τις <<Σημειώσεις Θαλάμου 245>>.15 <<σχεδόν>> ποιήματα,σημειώσεις,κραυγες ενος 16χρόνου που εφαγε μια τριετία τρέχοντας στα νοσοκομεία να προλάβει το αναμενόμενο ( αλλα τόσο απρόσμενο ) τέλος ενος αγαπημένου του προσώπου.Παπανικολάου,Παπαγεωργείου,Ιπποκράτειο....Μια μάταιη διαδρομή.Άπ όλη αυτή την διαδρομή βγηκε αυτό το βιβλιαράκι.
Στο βιβλιαράκι αυτό υπαρχεί ένα ποίημα με τον τίτλο <<Ν. ως παράνοια>>.Το ποιήμα αυτο γράφτηκε για ένα φίλο και συμμαθητή μου τον Τάσο,έναν ακόλαστο πλην ευαίσθητο ερωτύλο τον οποίο έβλεπα τότε να διαβρώνεται το πρόσωπο του και να ποδοπατήται η διάθεση του καθε φορά που έβλεπε την Ν. - για ΄μένα όλα αυτά τότε ήταν άγνωστα εώς και αδιάφορα.Που και που κάτι αργόσχολοι καλοθελητές τα συζητούσαν με ένα τόνο ειρωνικό -ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ... ΕΙΡΩΝΙΚΟ ΜΕ ΜΙΑ ΔΟΣΗ ΦΘΟΝΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ Τ. -Όταν ο ίδιος μου μίλησε τότε φάνηκαν όλα.Η Ν. πράγματι ήταν μια παράνοια.Μια παράνοια που έκανε το κέφι της χωρίς να μετράει ή να υπολογίζει τίποτα.Ο Τ. υπνωτισμένος ( πραγματικά τον είδα πολλές βραδιές έτσι ) βυθιζόταν στον βούρκο της ενώ έβλεπε και γνώριζε τον χαμό που ερχόταν -( οπώς το λέει καλύτερα απο όλους ο Αγγελάκας ''...μυρίζεις θάνατο μα εγώ σε γυροφέρνω''). Παρόλα αυτά έφτασε στον πάτο του βούρκου και απο εκεί εκτινάχτικε με μια απίστευτη ταχύτητα πάνω,επεκτίνωντας την αυτοκρατορία των καυλωμένων πλήν κενών απο αισθήματα κορασίδων.Καθότι πιο ώριμος και με περισσότερες βιολογικές (δεν εννοώ το φαί ή το νερό ) ανάγκες συνεχίζει την πορεία του με κάποια βασανιστικά διαλλείματα έρωτα και αγάπης.
Πολυ εύκολα κάποιος θα τον 'ελουζε με εκφράσεις όπως ''καργιόλης,σαβουρογάμης,πούστης,προδότης'' και αλλα συμπαθητικά κοσμητικά επίθετα.Πόσο έξω πεφτουνε αυτοί οι φθονεροι και κούφιοι τύποι.Ο Τ. δημιουργεί σχέσεις όχι επειδή δεν νιώθει κάτι για αυτές τις κοπέλες αλλα ακριβώς γιατι δημιουργούνται μέσα του αισθήματα,αισθήματα που θέλει να μοίρασει στην κάθε κοπέλα σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων.Άς μην τον κρίνουμε.Άς τον υποστηρίξουμε.ΚΟΙΤΑΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ,ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΣΩΠΑΙΝΟΥΝ.ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ.

ΝΑ ΄ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΤΑΣΟ.

Απόσπασμα απο την ''Μεθυσμένη Πολιτεία'' του ΣΩΤΗΡΗ ΠΑΤΑΤΖΗ

''...-Τότε να φωνάξουμε <<Ζήτω η σεβαστή αστυνομία>>,πρότεινε το Κολοκυθολούλουδο,πολύ σοβαρά ή κανένα <<ή τάν ή επί τάς>>.

Είχε έναν παράξενο τρόπο να λέει κάτι τέτοια.Έπαιρνε μια έκφραση θλιμμένης σοβαρότητας και φαινότανε πως τα πίστευε βαθία και ο ίδιος.Είχε τη δίψα του γελοίου και τ' αναζητούσε παντού με πάθος,ακόμα και στα πιο ιερά και στα πιο μεγάλα σύμβολα των ανθρώπων - προ πάντων στα ιερά και στα μεγάλα.Γιατι εκεί,η εισβολή του γελοίου φέρνει την λύτρωση,μιας πικρης ποιήσης:του σαρκασμού.''

25ή Μαρτίου

Παρέλαση λαμπρή

( μουστάκι γυμναστή )

οδεύει κάτω απο άναρθρους ύμνους

Πατριωτικά αγάλματα

( αναπαλαιωμένα ινδάλματα )

θαμμένα κάτώ απο υπερεθνικούς τύπους

Εξέδρα πλατιά επισήμων

( φωλιά κακών θεατρίνων)

βογγάει απο το περίσσιο βάρος

Πλήθη παθητικών αγωνιστών

( γενιά ακίνδυνων παιδιών )

εορτάζει το λησμονημένο θάρρος